Untitled - Acehbooks.org

— 107 -
Soemedang zouden meester maken. Toen de Regeering hier-
van kennis kreeg, zond zij Van Dijk naar Tjeribon mei de
opdracht, de prinsen van dit voornemen Ie doen afzien.
De oudste hunner, panembahan Sepoeh speelde hierbij eene
dubbelzinnige rol; terwijl hij namelijk der Compagnie de
heerschappij over zijne landen aanbood, indien zij hem
legen den Sultan van Bantam en zijne broeders wilde be-
schermen, gaf hij gelijktijdig den Sultan van Bantam kennis,
dat de Compagnie hem met oorlog dreigde. Op dit bericht
liet sultan Ageng den Nederlandschen Resident, in tegenwoor-
digheid van de overige Europeesche Residenten voor zich
komen en stelde de Regeering de keuze tusschen oorlog ol'
onthouding van inmenging in de Tjeribonsche aangelegen-
heden. De Regeering moest zich, uit gebrek aan troepen , die
vernedering laten welgevallen en bleef de onderhandelingen
s lepende houden; Van Dijk werd wederom naar Bantam
gezonden en nu met de opdracht, den jongen Sultan legen
zijn vader en de oorlogspartij op te zelten. Inmiddels bleven
de vijandelijkheden voortduren; de bevelhebber Jacob Couper
liet op het gebied van Tjeribon, te Indramajoe, eene ver-
schansing opwerpen.
Terwijl de Regeering ongunstige rapporten uit Zinkal kreeg,
ontving zij ook de tijding dat Soemedang door de Bantam-
mers veroverd was geworden. Zij kon den getrouwen Re-
gent geene ondersteuning verleenen, maar moest zelfs maat-
regelen nemen, tegen mogelijk oproer onder de inlandsche
troepen te Batavia. Om die troepen van verschillenden land-
aard beter in bedwang te kunnen houden, werden zij in
rotten van 100 man ingedeeld onder vaste hoofden; de
burgerij en schutterij werden onder het bevel van Van Oul-
hoorn en de Boegineezen en Mangkasaren, die in November
1678 te Batavia waren aangekomen, onder het bevel van
Speelman, den held van Mangkasar, gesteld. Batavia werd
in belereu staat van verdediging gebracht door het graven