Untitled - Acehbooks.org

— 248 —
om een opstand te beginnen, welke vijfjaren duurde en
groote offers kostte. Heerschzucht, gekrenkte trots en fanatisme
waren zoovele oorzaken van zijn verzet, dat in Juli 1825 tot
handelen overging, toen eene poging om hem gevangen te
nemen mislukt was. Aan zijne zijde schaarden zich Mangkoe
Boemi en een priester Kjahi Modjo.
De luit.-gouv.-gen. De Koek, mei onbeperkte volmacht
naar de Vorstenlanden gezonden, slaagde er in met den
Soesoehoenan van Soerakarta een verdrag te sluiten, waarbij
deze onze zijde koos. Het groote gebrek aan troepen
was oorzaak, dat er aanvankelijk niets tegen den vijand kon
uitgericht worden, wiens aanhang daardoor in krachten won;
slechts met groote moeite werd de bezetting van het fort te'
Djokjokarta, uil Soerakarta van levensmiddelen en munitie
voorzien door den luitenant-kolonel Cochius.
Dipa Negara had zijn hoofdkwartier opgeslagen te Selarong,
zuidwaarts van Djokjokarta en deed van hieruit tot driemalen
toe aanvallen op het fort en den kraton, welke werden afgeslagen.
In Juli en Augustus breidde de opstand zich uit
over de residentie Kedoe en eerst toen er versterking van
Madoereezen onder den majoor De Basl was aangekomen,
werd de vijand na vele kleine gevechten uit deze residentie
verdreven. Nauwelijks was hier de rust hersteld, of de
Prins van Serang in Demak sloot zich bij Dipa Negara aan.
De bevelhebber van Demak , de kapitein Buschkens, kreeg
versterking uit Samarang en rukte met eene colonne van 300
man tegen den vijand op, doch moest bij Mentering voor de
overmacht terugtrekken, welke terugtochl in eene ordelooze
vlucht ontaardde, waarbij het grootste gedeelte der colonne
werd afgemaakt. De vijand bezette Demak , maar werd hieruit
spoedig verdreven door den generaal-majoor Van Geen, die
juist van Celebes terugkeerde, Demak van vijanden zuiverde
en vervolgens met zijne troepenmacht naar Solo vertrok.
De opperbevelhebber kreeg daardoor eene macht van 8000