Untitled - Acehbooks.org

— 127 —
gaan en zich niet tot offensieve bewegingen te laten verleiden.
Tegen den middag kreeg Knol het bericht, dat zij met den
vijand handgemeen waren geworden en den terugtocht hadden
moeten aannemen. Om dien terugtocht te dekken, werd
de kapitein Van Bevere met 4 Europeesche en 12 Inlandsche
compagnieën uitgezonden. Ook deze deboucheerde uit
het bosch op de sawah's, maar werd hier door den vijand,
die zich in het riet had schuilgehouden, van alle kanten
aangevallen en omsingeld. De Javaansche troepen en onder
hen de troepen van den Regent van Soerabaja sloegen op
de vlucht en sleepten de overigen mede, en met een verlies
van 69 Europeanen en 61 Inlandsche soldaten keerde de
colonne in volslagen verwarring, in het bivak terug. De
schrik, door deze nederlaag bij de hulptroepen verwekt,
was zoo groot, dat de Javanen niet meer vooruit te krijgen
waren en de bevelhebber genoodzaakt was, wilde hij terrein
winnen, op korte afstanden versterkte liniën voor elkander
aan te leggen; de afstand van l 1 /2 mi .i' van Derma tot Bangil
werd dan ook in 12 dagen afgelegd.' Den 15""'October
voor Bangil aangekomen, werd een pagger met twee katten
opgeworpen tot eene hoogte, dat het voorliggende terrein
geheel bestreken werd door het geschut. Bangil lag op den
weg naar Pasoeroewan; v oorwaarts van de plaats lag een bosch
en vóór dat bosch had Soerapati zijne verdedigingswerken
achter kleine rivierspruiten aangelegd. Nadat de aanval door
artillerievuur was voorbereid geworden, had de bestorming
op vijf verschillende plaatsen gelijktijdig plaats, waarbij alle
troepen zich goed van hun plicht kweten, uitgezonderd
die van den Regent van Soerabaja, welke weigerden Ie
vechten. De middeltocht onder het bevel van den kapitein
Van Bevere geraakte het eerst in de versterkingen; de vijand
verdedigde zich harnekkig, aangevuurd dooi' de tegenwoordigheid
van Soerapati, die zich steeds aan de spils bevond.
Zelfs gelukte hel dezen een oogenblik de hoepen Ie doen