Untitled - Acehbooks.org

_ 11 .__
De Almeida en Alphonso D'Albuquerque, dat de handelskoloniën
der Portugeezen in Indië, het toppunt van macht bereikten.
De Portugeezen, als baanbrekers van den Europeeschen
handel, hadden niet alleen te worstelen met den naijver
der Arabieren, maar ook met de vijandschap van den
Sultan van Egypte en Syrië, door de Venetianen tegen hen opgezet.
Deze vorst was beducht voor het verlies der winsten,
welke den doorvoerhandel van de Indische producten door
zijn rijk hem opleverde. Het waren voornamelijk Ormus
aan de Perzische golf en Aden aan de Roode zee, welke
zeer door dien handel bloeiden.
De Almeida versloeg de zeemacht der Egyptenaren bij
Diu in 1509 en D'Albuquerque veroverde in 1510 Ormus en in
het volgende jaar Malaka, de voornaamste marktplaats van
den handel van Indië op China. Hoewel de macht der Portugeezen
zich aldus uitbreidde, maakten zij zich gehaat bij de
Indische volken. Hunne zucht om de grootst mogelijke winsten
uit hinme koloniën te trekken, kwam dikwijls in strijd
met de belangen der inboorlingen. Ook het beleid der regeering
in het moederland over hare Indische koloniën, liet veel te
wenschen over; de splitsing van het gebied in drie onderling
onafhankelijke gouvernementen, verwekte naijver en verdeeldheid,
waar eenheid hoogst noodig was.
Maar voornamelijk namen de Portugeezen door hunne onverdraagzaamheid
op het punt van godsdienst, de inboorlingen
tegen zich in. Wel gelukte het den onderkoning Don
Louis De Ataïda een geduchten opstand, welke in 1570 uitbrak,
te onderdrukken, doch de haat bleef smeulen en toen
later andere volken in de koloniën der Portugeezen verschenen,
werden zij als bondgenoolen door de inlandsche bevolking
ontvangen.
Volgens eene oorkonde van Paus Alexander VI, na de
ontdekking der Nieuwe Wereld uitgevaardigd, waren alle