Untitled - Acehbooks.org

175 —
einde van 1782, eischte Engeland den afstand van Trinkonomale,
hetgeen met het verlies van Ceijlon zou gelijk gestaan
hebben. Dit offer werd der Compagnie nog gespaard, doch
bij den vrede te Parijs, in Mei 1784, moest zij afstand doen
van Negapatnam en, hetgeen haar het zwaarste viel, den Engelschen
de vrije vaart in de Indische zeeën toestaan. Op de
protesten, door de Bewindhebbers hiertegen ingebracht, werd
geen acht geslagen.
Niet alleen dat in dezen oorlog ten duidelijkste gebleken
was, dat zonder hulp uit Europa de Regeering in Indië niet
in staat was het uitgestrekte gebied tegen een Europeeschen
vijand te verdedigen, ook tegenover de Tnlandsche vorsten
bleek zij machteloos te zijn. Tijdens den oorlog met Engeland
had namelijk de Boegineesche onderkoning van Riouw,
radja Hadji, een verbond gesloten met den Sultan van Sela
ngor en andere Boegineesche hoofden op het schiereiland
Malaka tegen de Compagnie, daar hij door haar meende verongelijkt
te zijn, omdat hem een aandeel in den buit van een
Engelsen koopvaardijschip, door Nederlandsehc schepen voor
Riouw genomen, geweigerd was geworden. Hij en zijne
bondgenooten maakten de vaart in straat Malaka onveilig,
waarom een zestal vaartuigen, onder bevel van den kapiteinter-zee
D'Abo, uit Batavia werd gezonden, met last de haven van
Riouw te blokkeeren. Dit kon echter slechts onvoldoende
geschieden en toen in November 1783 versterking uit Malaka
was aangekomen, onder bevel van de commissarisen Lemker
en Hoynck van Papendrecht, werd tot een aanval op Riouw
besloten. Deze geschiedde den 8**" Januari 1784; wel werden
de batterijen der Boegineezen tot zwijgen gebracht, doch
de aanval afgeslagen, terwijl door eene onbekende oorzaak
een fregat, op hetwelk de commissaris Lemker met een groot
aantal militairen zich bevond, in de lucht vloog. Na dit ongeval
werd in den krijgsraad besloten, naar Malaka terug