Untitled - Acehbooks.org

— 220 —
lijksch inkomen van 8000 rijksd. afstand van hun bestuur
te doen; zij kregen den titel van gepensionneerde Sultans.
Tjeribon werd nu eene residentie; de onder Daendels naar
dit land verbannen Djokjosche prinsen, kregen vergunning
naar hun land terug te keeren.
De oude Sultan van üjokjokarta, Sepoeh. tijdens het bestuur
van Daendels afgezet, maakte van den inval tier Engelschen
gebruik om zijn zoon, den Prins-Regent, te ontlroonen
en diens rijksbestuurder, Danoe Redja, ter dood te laten
brengen. Ofschoon de Engelsche resident John Crawfurtl, tie
vervanger van Engelhard, bij Raffles op'krachtige maatregelen
aandrong, besloot deze persoonlijk met de Javaansche vorsten
in onderhandeling te treden. Hij begaf zich in December
1811 naar Soerakarta, waar de tractaten, met den Soesoehoeuan
gesloten, herzien werden, zoodat deze vorst wel zijne landen
terugkreeg, welke hij aan Daendels had moeten afstaan,
maar zijne vorstelijke rechten zeer beperkt werden, daarbij
alleen de rechtspraak behield iu zaken tusschen de Javanen
onderling, misdadigers moest uitleveren en geene correspondentie
mocht voeren dan door tusschenkomst van het Gouvernement.
De Soesoehoeuan erkende de souvereiniteit der
Engelsche Compagnie. Een gelijksoortig verdrag werd daarna
door Raffles met den ouden Sultan van Djokjokarta gesloten,
tlie als vorst erkend werd. Na het vertrek van Raffles ontstonden
te Djokjokarta twee partijen, waarvan de eene op
des Sultans hand was, de andere zijn zoon, den gewezen
Prins-Regent, tot vorst wenschte. De laatste partij werd
geleid door den pangeran Nala Roesoema, die uit zijne ballingschap
te Tjeribon was teruggekeerd en Raffles de plannen
van den ouden Sultan ontmaskerde. Deze scheen namelijk
besloten, zich tegen het Engelsche bestuur te verzetten en
knoopte in het geheim onderhandelingen aan met den Soesoehoenan.
Nu besloot Raffles geweld te gebruiken. Met 1200
man, die hij te Samarang verzamelde onder aanvoering van