Untitled - Acehbooks.org

— 301 —
vijandelijke hoofd, maradia Kapé, rusteloos vervolgde, zoodat
deze, van zijn aanhang verlaten, zich in December onderwierp.
Ook in Tanette was middelerwijl de rust hersteld.
In de Noorder-Districten had kraëng Bonto-Bonto zich in
eene sterke stelling te Barabatoea genesteld. Een aanval op
die stellino- in November verricht, kostte onzen troepen groote
verliezen; dit, in verband met het invallen van de regenmoesson,
was oorzaak van het tijdelijk staken der operatiën. Te
Pangkadjene bleef een detachement achter, terwijl de overige
troepen naar Mangkasar terugkeerden.
In het begin van 1873 werden de troepen te Pangkadjene
op drie compagnieën gebracht onder bevel van den majoor
Kraal en aanhoudend patrouilles op den vijand afgezonden.
Deze toestand duurde de volgende jaren voort. Wel knoopte
kraëng Bonto-Bonto tot tweemalen in 1874 en 1875 onderhandelingen
aan, maar zijne eischen waren te buitensporig.
Eindelijk werd in eene der vele patrouillegevechten zijn
oudsten zoon daëng Pasele gevangen genomen, twee andere
zonen sneuvelden in eene ontmoeting op de Tjindea-rots en
hij zelf week naar Pare-Pare. Den 10 den October 1877, nadat
nog twee zijner zonen zich onderworpen hadden, vervoegde
kraëng Bonto-Bonto zich bij den colonne-commandant, den
majoor Prager, en bood zijne onderwerping aan.
In Augustus 1875 werd door gewapende benden uit Boewool,
een aanval gedaan op den post te Menado, welke dooide
waakzaamheid der bezetting verijdeld werd, die bij een
uitval de roovers gevoelige verliezen toebracht. Eene compagnie
uit Mangkasar ter versterking gezonden, was voldoende
om de bevolking in bedwang te houden. Toen de Resident
vervolgens het rijkje Boewool bezocht, bleek het dat deze
aanval door een eerzuchtig hoofd geleid was, die bij het
gevecht met de troepen gesneuveld was.