Untitled - Acehbooks.org

— 152 —
hof verliet en weldra weder geheel Mataram in opstand bracht.
Met een tocht over land naar Tegal en Tjeribon, welke met
groote bezwaren gepaard ging, besloot Van Imhoff zijne reis,
welke twee en een halve maand geduurd had.
Sterrenberg, in wien Van Imhoff' een bestrijder van zijn
regeeringssjsteem meende te zien, werd in 1748 van zijne
waardigheid ontzet en naar het fort Revenge op Poeloe Aij
verbannen; eerst na den dood van Van Imhoff werd dit
vonnis, op voorspraak van den stadhouder Willem IV,
vernietigd.
Met krachtige hand voerde Van Imhoff' de teugels van het
bewind en het gezag der Compagnie werd onder zijn bestuur
weder uitgebreid.
Nadat het schiereiland Malaka gedurende vele jaren ten
prooi was geweest aan binnenlandsche onlusten tusschen den
vorst van Siak en den radja van Djohor, Soleiman, om het
bezit van dat rijk, maakte radja Soleiman zich in 1745 met
behulp van Boegineezen van het rijk Siak meester en droeg
de Compagnie de leenheerschappij op, welke deze ook aanvaardde,
zonder er echter vele voordeden van te trekken.
Van meer belang was de successie- oorlog, welke in 1749
in Bantam uitbrak. De gemalin van den regeerenden Sultan,
Ratoe Sarifa, had weten te bewerken dat haar schoonzoon,
tevens des Sultans neef, met voorbijgang van den wettigen
opvolger tot erfgenaam van den troon benoemd werd. De
Regeering had die bepaling goedgekeurd en daarbij eenige
voordeden verworven. In 1748 werd de Sultan, die aan vlagen
van krankzinnigheid leed, gevangen genomen en zijn rijk
door de- Compagnie in bewaring genomen, die de vorstin tot
regentes benoemde, met een rijksraad naast haar. De ontevredene
prinsen schaarden zich om een zekeren Kjahi Tappa,
een misnoegd priester, en bedreigden Bantam en Batavia.
De Compagnie 's troepen konden geene voordeden op de opstandelingen
behalen.