Untitled - Acehbooks.org

— 199 -
drie Sultans, aan ieder van wie een traktement van 8000
rijksd. werd toegewezen, doch voortdurende woelingen in
dit rijk deden Daendels besluiten in Februari 1809, Tjeribon
in twee prefectures te verdeelen. waarvan de noordelijke de
Sultanslanden bevatte; de zuidelijke werd in het volgende
jaar bij die der Preanger Regentschappen gevoegd. Het gebied
der Sultans werd dus zeer beperkt en hun de verplichting
opgelegd, de cultures in hunne landen in Ie voeren.
Hunne macht was niet veel meer dan die van Regent en
onder het Engelsche bestuur is hunne waardigheid geheel opgeheven.
Even korte wetten als met Bantam en Tjeribon maakte
Daendels met de Vorstenlanden. Reeds bij zijn optreden had
hij bepaald, dat hij de inlandsche vorsten niet als leenmannen
erkende, maar dat de verhouding moest zijn als van een
zwakkere staat tegenover den sterkeren bondgenoot. Hij had
dan ook het vernederende ceremonieel, dat de Residenten
aan de hoven tol dien tijd in acht namen, afgeschaft en zelf
in 1809 eene reis naar Djokjo gemaakt. In 1810 wekte de
Sultan van Djokjokarta liet ongenoegen van Daendels op. toen
hij weigerde eenige zijner onderdanen, die zich aan roof
hadden schuldig gemaakt, uit te leveren en zijn schoonzoon
en gunsteling raden Ronggo Prawira Dirdja . Regent van Yladioen,
strooptochten gedaan had op het gebied van den Soesoehoenan
van Soerakarta. Terwijl Daendels zich in persoon
naar Samarang begaf en aldaar troepen bijeen trok, vaardigde
hij den 12 de " November 1810 den president der Hooge
Regeering, Van Braam, naar den Sultan af. met den eisch
dat deze afstand zou doen van den troon ten behoeve vanden
kroonprins en de hoofden, die zich aan willekeur hadden
schuldig gemaakt, zon uitleveren. Door de krachtige houding
welke Daendels aannam, gaf de Sultan aan den eisch, wal
betrof de uitlevering, toe, waarop Van Braam naar Soeroekarla
vertrok. Raden Ronggo, die naar Djokjo was opgeroe-