Untitled - Acehbooks.org

161
te Madras en de Franschen, die het hunne te Pondichen
hadden, om de oppermacht streden en de bezittingen en
schepen der Compagnie niet spaarden. Eerst toen het der
Regeering duidelijk werd, dat de Engelsehen de verdrijvingder
Nederlandsche Compagnie uit Bengalen beoogden, werd
er, maar nu te laat, tol hel uitzenden eener expeditie besloten.
De Engelsche Compagnie was begonnen , op de puinhoopen
van het eertijds machtige rijk van den Grooten Mogol
van Delhi, hare heerschappij te vestigen. In 1757 had de
Engelsche gouverneur Clive den Gouverneur van Bengalen,
eene onderhoorigheid van Delhi, onderworpen en zette nu in
het geheim dezen landvoogd legen de Nederlanders op. Om
eene duurzame vestiging der Engelschen in Bengalen te verhinderen,
werd in Juni 1759 eene kleine vloot uitgerust met
landingstroepen onder bevel van Roussel. Deze onderneming
moest echter met omzichtigheid plaats hebbeu, daar de Regeering
beducht was den vrede te verbreken. Daarom verhok
de vloot eerst naar Negapatnam en vertoefde daar eenigen
lijd, gedurende welkende Engelschen, die reeds van hare komst
verwittigd waren, maatregelen tot tegenweer konden nemen.
Zij dwongen den Gouverneur van Bengalen den Hollanders
het landen te beletten, waartoe er batterijen aan den oever
der Ganges werden opgeworpen. Toen nu de Hollandsche
vloot in October voor de Ganges verscheen, konden de schepen
de rivier niet opvaren en uit schroom de vijandelijkheden
tegen de Engelschen te openen, bleef zij drie weken lang
werkeloos liggen, gedurende welken tijd de troepen veel van
ziekten te lijden hadden. In November werden de landingstroepen;
ter sterkte van 700 Europeanen en 800 Boegineezen
ontscheept, met bestemming naar Chinsura, het hoofdkantoor
der Compagnie. Op dezen marsch werden de door ziekten
reeds gedemoraliseerde troepen, door verraderlijke gidsen op
dwaalwegen gebracht, terwijl het geschut niet mede ontscheept
was en gebrek aan levensmiddelen zich deed gevoelen.
11