Untitled - Acehbooks.org

— 134 —
roepen. Die hulp werd verleend en Gobius als commissaris,
met eene troepenmachtvan 1500 man onderden kapitein De
Chavonnes, naar Soerabaja gezonden. Toen deze troepen
daar aankwamen, was Tjakra-di-Ningral door de leenmannen
van de Compagnie in den Oosthoek, reeds van Madoera ver-
dreven geworden en moest door eene overhaaste vlucht zijn
leven redden. Hij riep nu de bescherming der Hollanders
in; nog onbekend met hetgeen had plaats gehad en meenende
dat de geschillen op Madoera alleen uit de onderlinge veeten
der vorsten waren voortgesproten, ontving de niets kwaads
vermoedende kapitein De Chavonnes, den vluchteling bij zich
aan boord. Op de nadering der vijandelijke prauwen, welke
hem ook bier vervolgden, duchtte Tjakra-di-Ningral verraad,
en richtte aan boord van het Hollandscbe schip eene anrok-
partij aan. waarin hij met zijn zoon, maar ook de kapitein
De Chavonnes om het leven kwamen.
Gobius vertrok naar Soerabaja, doch kon weinig voordeden
op de opstandelingen behalen; eerst toen de bevelhebber
Bergman hem ter zijde was gesteld, werd de omtrek van
Soerabaja van opstandelingen gezuiverd, maar geen belang-
rijk succes behaald.
Ernstiger lieten de Iwisten zich aanzien welke, na het overlij-
den van Pakoe Boewana l, in 1719, in Mataram uitbraken. Deze
vorst werd opgevolgd door zijn zoon \mangkofrat II, wien
reeds in 1712 de opvolging door de Hooge Regeering ver-
zekerd was geworden. Twee zijner broeders, de paugerans
Poerbaija en Blitar, benevens zijn oom Aria Mataram, be-
twistten hem den troon en zoo was Midden- en Oost-Java
weder in rep en roer. Den 25 9t Juni 1719 werd de
hofplaats Kartasoera door de uitgewekenen aangevallen,
welke aanval door de bezetting van de Nederlandsche
sterkte werd afgeslagen; die sterkte werd nu zoodanig uit-
gebreid dal zij ten allen tijde den Kraton kon beheerschen.
Gelukkig brak er tusschen de pretendenten tweespalt uil,