Untitled - Acehbooks.org

— 271 -
De vertoogen door de Engelsche Regeering tegen onze
uitbreiding op Sumatra gericht, hadden ten gevolge, dat in
1843 verschillende posten weder werden ingetrokken en
Vloewara Kompeh als de noordelijkste ter Oostkust van Sumatra
bleef bestaan.
Op het einde van 1844 was hel nogmaals noodig, dat
Vlichiels zich aan het hoofd eener colonne stelde, de XII
Kota's binnenrukte en de hoofden verdemoedigde. Na de
bevrediging van Sumatra's westkust, voerde Michiels aldaar
tie verplichte koffieciiltuur in voor elk gezin, dat de koffie
tegen een bepaalden prijs aan het Gouvernement moest leveren,
hetwelk zelf voor het transport naar Padang zorgde.
De aandacht der Hooge Regeering werd op Borneo gevestigd
door de handelingen van een.Engelschman, James Brooke,
die in 1839 eene reis naar Serawak deed,.alwaar hij pangeran
Bassim , den vertegenwoordiger van den Sultan van Broenei,
tot wiens gebied dit staatje behoorde, ondersteunde in een
strijd tegen de Dajak's. Voor die ondersteuning had Hassim
hem groote beloften gedaan en toen hij ze niet nakwam,
dwong Brooke hem, in 1841, zijn gebied af te slaan en werd
door den Sultan van Broenei erkend. Brooke, door de
Engelsche Regeering tot haren regent aangesteld, wist in 1846
van den Sultan van Broenei den afstand van het eiland
Laboean te verkrijgen en, ofschoon de Nederlandsche Regeering
tegen de inbezitneming van dit eiland protesteerde en
het als eene schending van het tractaat van 1824 beschouwde,
bleef Engeland Laboean als station voor stooinschepen in
bezit houden, zonder echter Serawak als onderhoorigheid te
erkennen.
Om verdere pogingen van avonturiers te voorkomen, werd
Weddik in 1844 als Commissaris-Inspecteur naar Borneo
gezonden, die met den Radja van Koetei een verdrag sloot,
waarbij deze de souvereiniteit van Nederland erkende. Weddik
bezocht vervolgens de westkust, alwaar de Chineesche kongsi's