II. İLERİ TEKNOLOJİLER ÇALIŞTAYI (İTÇ 2011) - Bilgesam

366
denizlerde de kurulmakta ve enerji üretiminde kullanılmaktadır. Dünya’da teknik
olarak yararlanabilecek rüzgâr enerjisi kaynağının yıllık 53.000 TWh/yıl olduğu
tahmin edilmektedir. Dünyadaki enerji rezervlerinin durumu dikkate alındığında,
rüzgar enerjisinden yararlanmanın, hem çevresel hemde kaynak varlığı açısından
önemli olduğu anlaşılmaktadır. Dünya enerji rezervi tükenme yılı yaklaşık olarak
kömür için 200 yıl, gaz için 65 yıl, petrol için 40 yıl ve rüzgar için ise sonsuzdur.
Mevcut fosil kaynaklı enerji rezervlerinin gelecekte tükenecek olması, şu anda büyük
bir bölümünü ithal eden bir ülke olarak Türkiye’ yi, artacak olan fiyatlardan ve
teminindeki problemlerden dolayı zora sokacaktır. Bu nedenle elektrik enerjisi üretimini
yenilenebilir kaynaklara doğru yönlendirmemiz, mevcut hidrolik kaynaklarımız
ile birlikte rüzgar enerjisinden faydalanmamız gerekmektedir.2020 yılında şu
anki elektrik enerjisi tüketiminin iki katına çıkması durumunda bile dünyanın tüketeceği
elektrik enerjisinin %12’sinin rüzgardan karşılanabileceği şeklinde ileriye
dönük çalışmalar mevcuttur. 2020 yılında global elektrik talebinin %12’ sinin rüzgardan
sağlanacağı varsayımıyla 10771 milyon ton CO2 azalması elde edilebilecektir.
Bu da çevreye yayılan CO2 gazının önemli oranda azalacağı anlamına gelmektedir.Türkiye’nin
kurulu rüzgâr gücü barındırdığı potansiyelle karşılaştırıldığında
aradaki farkın çok büyük olduğu görülmektedir. Öyle ki karasal alanda potansiyel
rüzgar gücü 20.000 MW olup kurulu rüzgar gücü sadece 20,1 MW’tır. Türkiye için
rüzgar enerjisi hem teknik açıdan hem de potansiyel açısından çok önemli boyutlarda
olmakla birlikte kurulu güç ve enerji üretim miktarları maalesef çok düşük seviyelerdedir.
Baktığımızda Türkiye’nin kurulu rüzgâr gücünün dünyadaki kurulu
rüzgâr gücüne oranı bir hayli düşük seviyelerdedir. Daha fazla zaman kaybedilmeden
sahip olduğumuz potansiyel verimli bir şekilde değerlendirilmelidir. Türkiye
dünya ölçeğinde yaşanan gelişmeleri ve enerji ihtiyaçlarında meydana gelecek artışları
göz önünde bulundurarak yerli enerji üretimi içersindeki rüzgar enerji kaynakları
payını arttırmak ve bu yolla hem dışa bağımlı enerji politikasını hem de ekonomik
kırılganlığı belli ölçülerde azaltmak durumundadır.
Kaynaklar
[1]. ŞAHİNOĞLU, M. 1992. Enerji Sektörünün Yapısı ve Geleceği. Türkiye Ekonomisi
Sektörel Gelişmeler.Türkiye Ekonomi Kurumu. Özyurt Matbaacılık. Ankara.
[2]. TELATAR, E. 1998. Enerji Sektöründeki Gelişmeler. Türkiye Ekonomisi Sektörel Analiz.
Turhan Yay.
[3]. YAMAK, T., 2006, Türkiye’nin Alternatif Enerji Kaynakları Potansiyeli ve Ekonomik_Analizler,
Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul,
Türkiye.
[4]. STOUT, B.A., MYERS, C.A., HURAND. A. and FAİDLEY, L.W. 1979. Energy For
World Agriculture. Food And Agriculture Organization of The United Nations. FAO
Agriculture Series No: 7. Rome.
[5]. ATAGÜNDÜZ, G. 1997. Rüzgar Güneş Enerjisi Hibrit Sistemi ile Hidrojen Üretimi. 11.
Ulusal Isı Bilimi ve Tekniği Kongresi Edirne.
[6]. ÜLGER, P.ve KAYIŞOĞLU. B. 1992. Makina Bilgisi. Trakya Üniversitesi.Tekirdağ
Ziraat Fakültesi. Yayın No:11. Tekirdağ.