II. İLERİ TEKNOLOJİLER ÇALIŞTAYI (İTÇ 2011) - Bilgesam

539
bulunan öğrenenler üzerinde de farkındalık düzeyinin ötesine geçemeyen bilgi
düzeyinde kalır.
Sorgulamaya dayalı, kritik ve eleştirel düşünmeyi destekleyen öğrenme anlayışına
göre; öğrenen bireylerin sorgulayan, eleştirel düşünen, kendisine sunulan kaynakaraç
ve gereçleri kendi gereksinim ve hedeflerine uygun olarak kişiselleştirmeyi
bilen, gerçek yaşamına transfer etme becerisine sahip, risk alabilen ve en önemlisi
iç ve dış motivasyonları yüksek bireyler olması ve/veya olmasını destekleyen öğretim
programları oluşturulması beklenir.
Bu bağlamda, ileri teknolojilerin sunduğu araçların öğrenen bireyin gelişimi sürecinde
motivasyonu arttırıp arttırmadığı, nasıl arttırdığı türünden alanlarda da çalışmalar
yapılması gerekmektedir.
Bir sonraki bölüm, ileri teknolojinin sunduğu araçların öğrenen motivasyonuna
etkilerinin neler olabileceği, motivasyonu nasıl etkileyebileceği, ve bu bağlamda
araştırmacıların bulgularının olup olmadığı ve varsa neler olduğu irdelenecektir.
IV. İleri Teknolojilerin Sunduğu Araçlar ve Öğrenen Motivasyonu
Öğrenme sürecinin odağını oluşturan bireylerin öğrenme istekliliği diğer bir ifadeyle
motivasyon, istendik davranış değişikliği oluşturma sürecinde önemli bir
etkendir. Motivasyon, bireyin kendi kendini güdülemesiyle “içsel”; ya da dış etkenler
aracılığıyla “dışsal” faktörlere dayanır. İçsel motivasyonu yüksek olan öğrenenlerde
planlanan - istendik davranış değişikliği oluşturma hedefine ulaşma, dışsal
faktörlere dayalı motivasyon oluşturmaya çalışılan öğrenenlere oranla daha hızlı,
kolay ve etkili olmaktadır.
Öğrenme sürecindeki motivasyonu arttırıcı dışsal faktörlerden biri ve belkide en
etkili olanı, sürecin liderliğini yapan öğretim liderlerinin planlanmış bir öğretim
programına dayanarak dizayn ettiği öğrenme etkinlikleridir. Bu öğrenme etkinlikleri,
her ne kadar iyi dizayn edilirlerse edilsinler, sınıf içi ortamlarda kullanıldıklarından
genellikle soyutturlar ve gerçek yaşam deneyim ve yaşantılarını tam olarak
yansıtamazlar. Bunun ana nedeni okul ya da sınıf ortamının doğası itibariyle “yapay”
bir ortam olmasıdır. Daha somut bir ifadeyle, sınıf ortamında yabancı bir dili
öğrenmeye çalışan bir öğrenen için her ne kadar gerçek yaşam benzeri örneklerden
oluşan uygulamalar çerçevesinde öğrenme etkinlikleri planlanmış ve/veya dizayn
edilmiş olursa olsun; öğrenilen yabancı dilin kullanıldığı gerçek ortamını tam olarak
yansıtmaz, yansıtamaz. Öğreten ve öğrenen sanki o ortamda bulunuyorlarmış ve o
dili kullanıyorlarmış gibi davranmaktan öteye gidemezler. Çünkü öğreten ve öğrenenler
o dilin asıl kullanıcıları değillerdir. Okul ve yaşam çevreleri de böyledir.
Öğrenme sınıf içinde ne kadar etkili olursa olsun, sınıftan çıkıldığında öğrenilenler
bireyin gerçek yaşamına transfer edilemezler. Bir sonraki öğrenme peryoduna kadar
dil kullanılmaz, dondurulur; böylelikle öğrenilen her ne ise farkına varma ve kısa