II. İLERİ TEKNOLOJİLER ÇALIŞTAYI (İTÇ 2011) - Bilgesam

375
Nükleer bir bombayla uçak gemisi batırılabilir ancak bu silahı kullanan bir devlet
aynı zamanda nükleer savaşı tetiklemiş olacaktır. Denizde dolaşan ve kuvvetli olarak
savunulan bir uçak gemisini “iğne deliği” keskinliği ile vurma yeteneği ile klasik
harp başlıklı “Dong Feng 21D” füzesi ile durum tamamen farklılaşmaktadır. Bu
inovatif girişim ile son küresel savaşın belirleyici silahı kabul edilen uçak gemilerinin
bertaraf edilmesi yeni bir hegemonyaya giden yolun da açık bir işaretidir.
Önümüzdeki yıllarda ilk uçak gemisini hizmete sokmayı planlayan Çin 4 , temelde
Sovyetler Birliği’nden aldığı teknolojiyi kullanmış ve gittikçe artan oranda milli
platform ve silah sistemleri ile bu teknolojiyi geliştirmiştir. Çin Deniz Kuvvetlerinde
hizmet veren 72 modern firkateyn ve destroyer, 10 adedi nükleer tahrikli olmak
üzere 60 adet denizaltı, 40’tan fazla güdümlü mermili hücumbot ile yaklaşık 10.000
teçhizatlı askeri denizden intikal ettirebilecek 50 adet orta ve büyük tonajlı amfibi
gemi bulunduğu tahmin edilmektedir 5 .
Çin kendi askeri modernizasyonunu yürütmek için 1949’dan itibaren yardım, tedarik
ya da casusluk yoluyla yabancı teknolojiden yararlanarak oluşturmaktaydı.
1940-1960 arasında ise doğrudan Rusya’dan, füze, uçak, askeri elektronik, deniz ve
hava cihazları transfer etmiştir. İlk nükleer teknoloji yardımını da Rusya’dan almıştır.
Rus-Çin işbirliğinin sona ermesinden sonra, Çin yine Vietnam ve Mısır üzerinden
Rusya teknolojisine bel bağlamaya devam etmiştir. 1970’lerden sonra Sovyet
karşıtlığı kapsamında ABD ve İsrail, Çin ile işbirliği yapmıştır. Bu işbirliği de
1980’lerde Çin’deki iki demokrasi hareketine hükümetin sert tepkisinden sonra
bitmiş, ABD ve Avrupa’nın Çin’e karşı silah ambargosu yürürlüğe girmiştir. Sovyet
rejiminin çökmesi ile Çin tekrar Moskova ile bu alanda işbirliğini başlatmış ve zengin
bir müşterisi olmuştur. Bu işbirliği, Pekin’in askeri teknolojide iki üç nesillik
sıçrama yapmasına neden olmuştur. 1980’lerin ortalarından itibaren Çin sadece
silah almamış kendi teknolojisinin de altyapısını kurmaya başlamıştır. Çin’in derin
amacı, askeri teknoloji olarak kendi kendine yeterli olmak ve nihayetinde askeri
inovator olmaktır. Bu tarihlerden sonra Çin, temel bilim ve teknoloji ile personele
yoğun yatırım yapmıştır.
Çin’in önemli savaş sistemlerinin çoğu, dışarıdan alımlardan oluşmaktadır. Ancak
bu da kendi yenilikçi teknolojilerini üretmede bir basamaktır. Bununla beraber, Çin,
turbo fan motorlar, radar çeşitleri ve güdümlü silahlar gibi alt yetenekler de göstermektedir.
Çin teknolojik gelişmelerinin yansıması olan modernizasyon çalışmaları iki prensip
üzerinde oluşmaktadır: Silah sistemleri ve personel giderleri. Silah sistemleri ile
ilgili teknoloji transferini günümüzde çoğunlukla Rusya’dan yapmakta ve kendi
4 Çin Savunma Bakanı Liang Guanglie 23 Mart 2009 tarihinde gizli olarak uçak gemisi projesi
yürütüldüğü ile ilgili kendisine sorulan bir soru üzerine “Çin elbet uçak gemisi olan büyük devletler
arasına katılacaktır” şeklinde demeç vermiştir. Aynı tarihlerde ABD Savunma Bakanlığı’nın Kongre’ye
sunduğu raporda eldeki veriler ışığında Çin’in 2020 yılında en az 1 uçak gemisine sahip olacağı iddia
edilmiştir.
5 ABD Ulusal Kongresi’ne sunulan yıllık “Military Power of the People’s Republic of China” başlıklı
rapor, 2008