II. İLERİ TEKNOLOJİLER ÇALIŞTAYI (İTÇ 2011) - Bilgesam

506
a) b)
Şekil 1. Farklı dispersiyon kompozisyonlarından elde edilen farklı sonuçlar: Sinterleme sonrası D
bileşimine ait numune (a), döküm sonrası aynı ebatlardaki E bileşimi numunesi.
Tablo 3’te ise sıvı faz sinterlenmiş numunelerin mikrosertlik testi sonuçları sunulmuştur.
Mikrosertlik sonuçlarından elde edilen ilk izlenim B ve D bileşimlerine ait
numunelerin birbirine yakın ve diğerlerinden daha iyi değerlere ulaştığı yönündedir.
Dolayısıyla A, B ve C bileşimleri arasında bir karşılaştırma yapılacak olursa; toz
boyut dağılımı aynı tutulduğu takdirde dispersiyonun reolojik özellikleri izin verilen
sınırların dışına çıkmadan ulaşılabilir en yüksek katı oranı ile hazırlanmış bir
karışım en iyi malzeme özelliklerini sağladığı sonucuna varılmaktadır. Katı oranının
sabit tutulduğu C, D ve E bileşimleri karşılaştırmasında ise daha ince partikül
boyutlarının daha iyi malzeme özelliklerini beraberinde getirdiği değerlendirilmektedir.
Daha önce yapılan çalışmalardan öngörülebiliyor ki [1], eğer E bileşimine ait
numune sıvı faz sinterlenebilmiş olsaydı, muhtemelen bu üç bileşim arasında en üst
düzey değerleri sağlayacaktı. Tablo 2’deki yığın yoğunluk değerleri de göz önünde
bulundurulduğunda D bileşiminin B bileşiminden daha üst düzey nitelikte olduğu
kanaatine varılmaktadır.
Tablo 2. Bileşimlere ait döküm numunelerinin sıvı faz sinterleme parametreleri ve sinterleme sonrası
yığın yoğunluğu değerleri.
Bileşimler
Sıvı faz sinterlemesi
(Toz yatağında ve Ar atm.’de)
Yığın yoğunluğu, g·cm –3 ve teorik yoğunluğa
oranı (%)
A 1925°C, 4h 3,12 (93)
B 1925°C, 6h 3,18 (95)
C 1925°C, 6h 3,18 (95)
D 1925°C, 6h 3,23 (97)
E diskalifiye -