II. İLERİ TEKNOLOJİLER ÇALIŞTAYI (İTÇ 2011) - Bilgesam

535
yine bireyin kendi gerçek yaşamına nasıl transfer edebileceği sorunudur. Bu transferin
gerçekleştirilmesi durumunda birey öğrendiklerini gerçek yaşamda kullanma,
kendi gereksinimlerine dayalı olarak öğrenileni bireyselleştirme, bu çalışmaları
sürdürürken öğrenilenlerin pratiğini yapma ve dolayısıyla daha fazla öğrenme fırsatı
bulmuş olur. Bu fırsat, bireye öğrenilenlerin uzun dönemli hafızaya kaydetmesi
ve öğrendiklerinin kalıcı olması olanağını verir.
Doğası itibariyle yapay bir oluşum olan “sınıf içi öğrenme”nin ileri teknolojilerden
yararlanmak suretiyle nasıl daha anlamlı ve gerçek yaşama transfer edilebilir hale
getirileceği, eğitim-bilimcilerin öteden beri ilgi alanı olagelmiş ve bu alanda değişik
araştırma çalışmaları yapılagelmiştir, yapılagelmektedir.
Bu bağlamda aşağıdaki türden sorular öne çıkar:
1. İleri teknoloojinin sunduğu araçlara karşı öğretmen algısı-inançları nedir?
2. Öğretmenlerin bu türden araçları kullanma beceri düzeyleri nedir?
3. İleri teknolojilerin sunduğu araçların öğrenme-öğretme süreçlerinde kullanılması
öğrenci motivasyonunu nasıl etkiler?
4. İleri teknolojiler olarak adlandırılabilecek araçlar öğretme-öğrenme sürecinde
nasıl kullanılabilir?
Makalenin takip eden bölümlerinde, yapılan kimi araştırmaların çıktılarına ve yazarın
eğitim-öğrenim sürecindeki deneyimlerine dayalı görüşleri çerçevesinde yukarıda
sıralanan sorulara sırasıyla yanıt aranmaktadır. Çalışma, daha sonra eğitimöğretim
liderlerine öneriler bölümü ile devam etmektedir. Çalışma son olarak,
ortaya konulan bulgu, yorum ve öneriler çerçevesinde sonuçlandırılmaktadır.
Iı. İleri Teknolojilerin Sunduğu Araçlar ve Öğretmen Algısı
Bahçeşehir Üniversitesi, İngilizce Hazırlık Okulu’nda görev yapan 79 tam zamanlı
okutmanın dahil edildiği bir Yüksek Lisans araştırma tezi çalışmasında, öğretmenlerin
bilgisayar teknolojilerinin eğitim-öğretim sürecinde kullanılmasına karşı tutumları
ve algısı ölçülmüş ve öğretmenlerin genellikle ve büyük bir çoğunlukla bu
türden araçların kullanılmasının yararlı olduğuna inandıkları sonucu tesbit edilmiştir
(Hazar, 2011). Benzer çalışmalar Türkiye ve dünyanın diğer ülkelerinde de yapılmış
ve öğretmenlerin bilgisyar teknolojilerinin sunduğu araçların yararlılığına olan
inançları ölçülmüş ve benzer sonuçlara erişilmiştir (Albirini, 2004; Samak, 2006; Isık, 2009;
Hismanoglu, 2010; Karakaya, 2010). Bu çalışmalar, bilgisayar teknolojilerinin sunduğu
araçların İngilizce öğretimi sürecinde kullanılmasına dayalı algı ve inançlara odaklanmış
olsa da, farklı disiplinlerin öğretiminde de benzer sonuçların bulunduğu
bilinmektedir.
Anlaşılan odur ki, öğrenme-öğretme sürecinin liderliği fonksiyonunu üstlenen
öğretmenler büyük bir çoğunlukla ileri teknolojiler kendilerine yeni bir araç sundu-