Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

prandaj, ai kujdeset të na takojë me njerëzit e përvuajtur,
që me sharrë në duar bredhin prej një qyteti në qytetin tjetër,
po edhe me njerëzit që nuk kanë pushuar kurrë me „dashuruar
me jetë lirinë", që nuk e kanë pushuar këngën e
cila „ka folur për një tokë diellore ka folur për diçka të
shtrenjtë". Në të gjitha këto vjersha Ali Podrimja është
kujdesur të vejë në plan të parë angazhimin e vet, që shprehet
si reagim i tij emocional ndaj problematikës që e ka frymëzuar.
Një pjesëmarrje aq e fortë shpirtërore shihet edhe prej
përsëritjeve të shpeshta të ca fjalëve, prej paralelizmave
sintaktike-ritmike dhe, gjithashtu, prej fuqisë së ndjenjës,
të cilën në rastet më fatlume nuk e përcjell edhe retorika
e shprehjes.
Duket se në poezinë lirike shumë më tepër se në gjinitë
dhe llojet e tjera të krijimtarisë letrare vlen ligji i frymëzimit
dhe i përjetimit të vërtetë shpirtëror të asaj që bëhet
objekt i këngës së poetit. Vjershat e cikleve të lartëpërmendura
janë poezitë më të mira të përmbledhjes së Ali Podrimjes.
Ato janë më të ngrohta përkah emocionet dhe më të
gjera përkah mundësia e plotësimit asociativ nga ana e
lexuesit. Një frymëzim i sinqertë, i sendërtuar poetikisht
nëpër vargje të gjalla përkah ndjenja ritmike, po të ngrysta
përkah ngjyra e disponimit, mund të vërehet, po ashtu,
edhe në vjershat e ciklit intim Dhomat e zbrazta, që hyn ndër
ciklet më të bukur të përmbledhjes Sampo.
Vjershat e përmbledhjes më të re të Ali Podrimjes dallohen
pakashumë prej vjershave të përmbledhjeve të tij
të tjera në radhë të parë përkah karaktaristikat e prosedeut
krijues. Më të kondenzuara — por edhe të ruajtura prej
hermetizmit — vjershat e tij nuk kanë qenë ndonjëherë përpara.
Deklarative dhe transparente ndonjëherë në fillim të
krijmtarisë, apo të mbyllura me çelësin e figurës anarkike
dhe të pazbërthyer kuptimisht prej lexuesve tanë të pastërvitur
— më vonë, vargjet më të reja të Ali Podrimjes ruajnë
një si pastërti klasike: në të shumtën e rasteve, fjala e tij
është e matur mirë dhe e vënë në vendin e vet. Në këto
vjersha Ali Podrimja përdor një prosede të ri, që s'e ka përdorur
përpara: përsëritjen e ca fjalëve dhe lokucioneve me
anën e të cilave e fuqizon përjetimin e vjershave të tij. Në
126