Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

POETI SI PARAROJË SHPIRTËRORE E POPULLIT
Fjala e vërtetë letrare, që gjithmonë frymëzohet prej
shkaqeve të shumta që kushtëzojnë vuajtjet dhe gëzimet
njerëzore dhe ju drejtohet njerëzve, është e arësyeshme
që shqiptuesit të saj t'i sjellë kujdesin dhe respektin e tyre
të heshtur apo të shfaqur. Një fjalë e tillë letrare është motivi
që na ka bashkuar sonte të shënojmë dyzetvjetorin e
krijimtarisë së doajeut të poezisë shqipe në Kosovë: Esad
Mekulit. Kjo mbrëmje është dëshmi se ne kemi filluar të
mësohemi të çmojmë njerëzit sipas asaj që bëjnë e jo sipas
asaj që e thonë për vetëveten, domethënë të çmojmë vlerat
e pakaluara kombëtare, të cilat krijohen me durim të madh
dhe, më në fund, vetëmohim, që, krahas prirjes, janë dy
kushte të dorës së parë për të bëra të rëndësishme individuale
artistike dhe shkencore.
Nuk e quaj të nevojshme t'ju flas për biografinë e këtij
krijuesi dhe zelltari të palodhur të kulturës sonë, i bindur
se poezia është biografia më e saktë e poetëve të cilët, duke
shkruar për të gjitha ato, që përbëjnë gjithësinë e gjinisë
njerëzore, njëkohësisht e shkruajnë edhe historinë e vetëvetes,
por historinë shpirtërore të vetëvetes. Çdo persiatje
mbi krijimtarinë e një shkrimtari është, pra, depërtim në
kuptimin e jetës së tij. Në qoftë se, megjithatë, do të duhej
përmbledhur në disa fjali qëllimin dhe kuptimin e jetës së
252