Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

poetë të rëndësishëm të popullit të vet, po në të njëjtën kohë
të të gjithë njerëzimit.
Është plotësisht e kuptueshme që një poet i cili ja
kushton jetën mbrojtjes dhe afirmimit të vlerave kolektive
shoqërore të kujdeset t'i mbrojë ato sa më qartë, sa më
drejtpërdrejt. Rëndësia e mendimit për Esad Mekulin gjithmonë
ishte më e madhe se sa rëndësia e ekspresionit. Në
poezinë e tij shihet qartë se ai ka shkruar vetëm kur ka
pasur ç'të thotë dhe kur e ka ditur se ajo që do ta thotë
ishte diçka e rëndësishme. Ai ka dashur të jetë zëri i njeriut
tonë të vogël, të harruar, të braktisur dhe s'është çudi pse
zëri i tij është interestuar me modestinë karakteristike të
këngëtarit popullore. Në vjershën Gjykimi, me të cilën e ka
mbyllur përmbledhjen Për Ty, ai e ka treguar modestinë e
tij prej krijuesi, duke y bërë kritiku më i rreptë i vetëvetes dhe
i brezit të tij letrar. Se mund të thuhet se këtë modesti, aq
të rrallë në botën e poetëve, duhet çmuar shumë kur është
fjala për njeriun Esad Mekuli, por s'kemi arësye ta pranojmë
kur është fjala për poetin Esad Mekuli. Nuk kemi
arësye ta pranojmë këtë modesti krijuese për shkakun e
thjeshtë pse poezia e tij ishte zëri më i artikuluar, më emocionues,
më i mençur dhe historikisht më i domosdoshëm
i njeriut tonë gjatë këtyre dyzet viteve.
Nuk është rastisje, prandaj, pse sonte i shprehim respektin
më të sinqertë dhe mirënjohjen më të thellë këtij
njeriu dhe poeti për të gjitha ato që ka bërë në letërsinë dhe
në kulturën tonë.
17 Panteoni i rralluar
1971