Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

MONOTONIA E THJESHTËSISË
Njerezit që kanë prirje për shaka dhe humor zakonisht
janë nga natyra optimistë. Ata qeshin shpesh pse janë ashtu
optimistë dhe janë optimistë pse mund të qeshin. Rifat
Kukaj është njëri prej shkrimtarëve tanë që mjaft shpesh
qeshën si në jetë ashtu edhe në veprat letrare, ndonëse më
shpesh në jetë se sa në veprat. Në jetën e përditshme ai mahitet
shpesh në adresë të shokëve, kolegëve, grave dhe burrave
dhe të gjithë ata ndjejnë simpati ndaj shakave të tij
të sinqerta dhe padjallëzore. Atë prirjen e tij prej humoristi
dhe atë optimizmin jetësor, Rifat Kukaj i ka sjellë edhe në
letërsinë tonë në kohën kur numri i shkrimtarëve që ishin
të disponuar ta shikonin jetën me buzë në gaz ishte tejet i
vogël në Kosovë. Është plotësisht e natyrshme që një krijues
me natyrë të tillë t'ia fillojë më së pari të mirret me shkrime
për më të vegjlit. Fëmijët kërkojnë një letërsi argëtuese dhe
edukative; ata duan mendime të lehta dhe të qarta, ndjenja
të kthjellta dhe optimiste. Duke qenë prore plot gaz dhe
hare ata dhe e kërkojnë një letërsi të hareshme, përmes së
cilës do t'i kënaqin ëndërrimet e tyre të shpeshta dhe aq
shpesh të parealizueshme. Tani disa vite Rifat Kukaj i
plotëson me vjershat dhe prozat e veta këto kërkesa të tyre
me një sukses të dalluar ndër shkrimtarët tonë të fëmijëvet.
Prej letërsisë për fëmijë Rifat Kukaj ka kaluar më
vonë në letërsinë për të rriturit, por duke mos hequr kurrë
143