Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

është ashtu e lezeçme. Por ndjenja sentimentale, që shpërthen
edhe në këtë pjesë të përmbledhjes, është bërë apoteozë
e jetës patriarkale në pjesën e saj të dytë. Sipas pikëpamjeve
të tij fshati është e vetmja parajsë e kësaj bote.
Fshatarët e tij janë të pasur si farmerët e Kanadasë:
Guri e bleuen grunin thaset mbushen plot miell
E buka shtrohet para në sofrën e bardhë si diell.
(Mullini)
Ata janë të pasur me djath si çobanët mongolez:
Buka e grunit e trashë nji pllambë e djathi përmbi,
Sofra n'tbanin e malsorit për mote ndjell dashni.
(Të qethunat,5)
Të rrethuar prej bollëkut, ata hanë e pinë si Vikingët:
Maza pikon tlynë te goja kur e ofrojnë me lugë
Kafshatat njena mbas tjetrës rrëshqasin flugë.
(Të qethunat,5)
Mbasi e zatesin barkun, ia fillojnë këngës horazi:
Kanga merr dallgë tue mbushë shkrepa e curra
Tue shtegtue nëpër të ngrime e të bardha gurra.
(Të qethunat,3)
Të rinj dhe të vjetër, gra dhe burra — të gjithë janë të gëzueshëm
dhe të lumtur dhe, ashtu siç i festojnë nordiasit
ditët e para të diellit pranveror, i kremtojnë ditët e të qethurave.
Ata që nuk kanë ç'ka të qethin, as të mjelin, as të korrin
nuk duhet përmendur, për shkak se do ta prishnin rehatinë
e asaj parajse. Të gjitha punët e tjera në rregull, fshatarët,
sipas vargjeve të Hasan Hasanit, janë madhështorë edhe
në atë luftën e tyre njeriu me njeri dhe fisi me fis. Një pjesë
e madhështisë së tyre qëndron edhe në atë gatishmërinë
luftarake të hutave dhe celinave të tyre të cilat, „edhe varë
kanë derdhë f lakë për tyte si gurra". Sa për moralin e këtyre
malësorëve është e natyrshme që Hasan Hasani të ketë
vetëm fialë të mira mbasi jeta e lumtur i harmonizon edhe
marrëdhenjet mes njerëzve. Kur e ke barkun plot, shtratin
e butë dhe shëndetin e mirë nuk ke fije nevoje t'ia prishësh
98