Rexhep Qosja PANTEONI I RRALLUAR - Syri 3

astet më të shpeshta përsëritjet e tilla bëhen si një zile
që tingëllon në imagjinatën e lexuesit dhe e përkujton se
ku duhet të ndalet interesimi i tij. Dhe, kur të jetë larguar
dhe ta ketë hequr dorësh këtë përmbledhje, atij do
t'i ndalen në kujtesë mendimet dhe ndjenjat, që janë theksuar
më anën e këtyre përsëritjeve:
Ju thashë shtatë vjetë babën tim e ka pritur Ajo
shtatëdhjeteshtatë vjet E ka pritur tërë jetën
e ai s'ka ardhur e Ajo një ditë është shndërruar
në emër kuptimi Ju thashë atë drita e ka verbuar
nje mot duke u ngjitur një bjeshke kah dielli Ju ihashë
e unë ju kërkoj vetëm ndjesë për babën tim
si për njeri si për njeri si për njeri
(Çka mund të them tjetër për babën tim)
Po, sikundër ndodh zakonisht në krijimtarinë poetike,
është vështirë të gjendet sensi i masës mes shprehjes së natyrshme
dhe shprehjes së kurdisur për një poet që modoemos
kërkon mënyrën të bjerë në sy metoda e tij krijuese. Kur
Ali Podrimja përsërit disa fjalë ose lokucione fjalësh në
vjershat Vetëm ose Hamlet i sëmurë, Tash baba im flet në
emër të njerëzimit, Përmendorja e një prindi, E një sharrë të
zonë e kërkon nëpër botë, e të tjera, atëherë ai fuqizon djenjen
dhe idenë duke shtuar mundësinë e përjetimit më të
fortë edhe te lexuesi dhe krijon një, si ta quajmë, refren modern
poetik. Përsëritjet e tilla në këto vjersha të tij janë edhe
një si theks që ai i ven angazhimit të vet human. Në qoftë
se një poet fillon të luajë me përsëritjet e tilla, dhe, ndonëse
i frymëzuar, në disa raste, fillon të bëhet virtuoz dhe të
vizatojë arabeska poetike në rastet e tjera, atëherë nuk është
fare vështirë të vërehet se frymëzimi në rastet e para ka zënë
të bëhet shprehje e rutinës dhe vetëm e lojës eufonike të fjalëve
në rastet e dyta. Shembëll se si përsëritjet e tilla inkuadrohen
në efektin e përjetimit mund të jenë vargjet:
e unë vetëm jam në mes të çmendurve
në mes të vërbërve vetëm në mes të zotave
vetëm jam para vedit
127