30.01.2015 Views

SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAŁUSKICH

SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAŁUSKICH

SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAŁUSKICH

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ZBIORY KARTOGRAFICZNE<br />

Zbiory kartograficzne Załuskich obejmowały zarówno atlasy, jak<br />

i mapy — rękopisy i miedzioryty (w arkuszach i spiżowych matrycach).<br />

O kolekcji map informuje rękopis J.D. Janockiego pt. Geographicae Poloniae<br />

utriusąue tabulae, ąuotąuot in bibliotheca publica supersunt 1 III<br />

1775, przedrukowany w Mappograjii dawnej Polski Edwarda Rastawieckiego<br />

20 . Według prefekta Książnicy Załuski „w przeciągu niemal 30 lat<br />

ze wszystkich stron" „zebrał podziwu godną liczbę map Polski, zarówno<br />

starożytnych, jak i geograficznych" („tam veteris quam geographicarum").<br />

Były wśród nich mapy „czy to osobno odlane w spiżowych formach,<br />

czy to ułożone w wielkie zwoje". Całą tę kolekcję pożyczył referendarz<br />

ok. r. 1755 Maurycemu Bruhlowi, który na łamach „Acta Eruditorum"<br />

(w styczniu 1753 r.) zapowiedział publikację Atlasu Sarmacji.<br />

Jednak śmierć udaremniła Bruhlowi jego przedsięwzięcie. Załuski nie<br />

odzyskał pożyczonych map, a samo ich żądanie miało przysporzyć mu<br />

przykrości. W r. 1755 Janocki sporządził dla Ignacego Potockiego spis<br />

pozostałych w Bibliotece dubletów, który obejmował szereg rzadkich<br />

i cennych okazów 21 . Około 1767 r. do Książnicy wpłynęły zakupione we<br />

Wrocławiu mapy Johanna Friedricha Halmensfelda (zm. 1739) oraz materiały<br />

do powstania Atlas Silesiae (1750) J.F. Hallmensfelda, Hansa Teofila<br />

von Roebela i Mattheusa von Schubarta 22 .<br />

Książnica warszawska posiadała także różnej wielkości globusy, chronione<br />

od kurzu tekturowymi pokrowcami 23 .<br />

GABINET HISTORII NATURALNEJ<br />

Zbiory Załuskich obejmowały zielniki oraz „alia ex regno minerali,<br />

animali, vegetabilia". Włoski badacz Jan Filip Carosi, który w r. 1777<br />

poznał tę kolekcję, radził, by zakupić i sprowadzić do książnicy warszawskiej<br />

zbiory majora de Witte oraz pułkownika Magnickiego z Grodna<br />

tak, by użytek z nich stał się powszechniejszy 24 . Zdaniem niemieckiego<br />

uczonego Georga Forstera, który zwiedził Bibliotekę w roku 1785,<br />

zbiory Załuskich pozbawione były większej wartości 25 . Trzeba jednak pa-<br />

20<br />

E. Ra s t a w i e c k i, Mappografia dawnej Polski, Warszawa 1846, s. 270.<br />

21<br />

Z. B i r k enma j er o wa, op. cit., s. 71; K. Opałek, Oświecenie, [w:] Historia<br />

nauki polskiej, t. II, Wrocław—Warszawa—Kraków, s. 371.<br />

22<br />

B. H orodyski, Odnalezione materiały do dziejów kartografii Śląska<br />

„Roczniki Biblioteczne" 1961, s. 162 nast.<br />

23<br />

Notatki A.S. Załuskiego dla K. Kreni Bibl. Publiczna im. M.J. Sałtykowa-<br />

-Szczedrina w Leningradzie Archiv Załuskich nr 291.<br />

24<br />

J.F, Carosi, Essei d'une litographie de Mlocin écrit a Varsovie, Drezno<br />

1777, cyt. za: A. Waga, O Janie Filipie Karozym i Karolu Pertesie, dwóch naturalistów<br />

polskich pod Stanisławem Augustem, „Biblioteka Warszawska" 1843, s.<br />

205—206.<br />

25<br />

Polska stanisławowska..., t. II, s. 101.<br />

162

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!