SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ZBIORY KARTOGRAFICZNE<br />
Zbiory kartograficzne Załuskich obejmowały zarówno atlasy, jak<br />
i mapy — rękopisy i miedzioryty (w arkuszach i spiżowych matrycach).<br />
O kolekcji map informuje rękopis J.D. Janockiego pt. Geographicae Poloniae<br />
utriusąue tabulae, ąuotąuot in bibliotheca publica supersunt 1 III<br />
1775, przedrukowany w Mappograjii dawnej Polski Edwarda Rastawieckiego<br />
20 . Według prefekta Książnicy Załuski „w przeciągu niemal 30 lat<br />
ze wszystkich stron" „zebrał podziwu godną liczbę map Polski, zarówno<br />
starożytnych, jak i geograficznych" („tam veteris quam geographicarum").<br />
Były wśród nich mapy „czy to osobno odlane w spiżowych formach,<br />
czy to ułożone w wielkie zwoje". Całą tę kolekcję pożyczył referendarz<br />
ok. r. 1755 Maurycemu Bruhlowi, który na łamach „Acta Eruditorum"<br />
(w styczniu 1753 r.) zapowiedział publikację Atlasu Sarmacji.<br />
Jednak śmierć udaremniła Bruhlowi jego przedsięwzięcie. Załuski nie<br />
odzyskał pożyczonych map, a samo ich żądanie miało przysporzyć mu<br />
przykrości. W r. 1755 Janocki sporządził dla Ignacego Potockiego spis<br />
pozostałych w Bibliotece dubletów, który obejmował szereg rzadkich<br />
i cennych okazów 21 . Około 1767 r. do Książnicy wpłynęły zakupione we<br />
Wrocławiu mapy Johanna Friedricha Halmensfelda (zm. 1739) oraz materiały<br />
do powstania Atlas Silesiae (1750) J.F. Hallmensfelda, Hansa Teofila<br />
von Roebela i Mattheusa von Schubarta 22 .<br />
Książnica warszawska posiadała także różnej wielkości globusy, chronione<br />
od kurzu tekturowymi pokrowcami 23 .<br />
GABINET HISTORII NATURALNEJ<br />
Zbiory Załuskich obejmowały zielniki oraz „alia ex regno minerali,<br />
animali, vegetabilia". Włoski badacz Jan Filip Carosi, który w r. 1777<br />
poznał tę kolekcję, radził, by zakupić i sprowadzić do książnicy warszawskiej<br />
zbiory majora de Witte oraz pułkownika Magnickiego z Grodna<br />
tak, by użytek z nich stał się powszechniejszy 24 . Zdaniem niemieckiego<br />
uczonego Georga Forstera, który zwiedził Bibliotekę w roku 1785,<br />
zbiory Załuskich pozbawione były większej wartości 25 . Trzeba jednak pa-<br />
20<br />
E. Ra s t a w i e c k i, Mappografia dawnej Polski, Warszawa 1846, s. 270.<br />
21<br />
Z. B i r k enma j er o wa, op. cit., s. 71; K. Opałek, Oświecenie, [w:] Historia<br />
nauki polskiej, t. II, Wrocław—Warszawa—Kraków, s. 371.<br />
22<br />
B. H orodyski, Odnalezione materiały do dziejów kartografii Śląska<br />
„Roczniki Biblioteczne" 1961, s. 162 nast.<br />
23<br />
Notatki A.S. Załuskiego dla K. Kreni Bibl. Publiczna im. M.J. Sałtykowa-<br />
-Szczedrina w Leningradzie Archiv Załuskich nr 291.<br />
24<br />
J.F, Carosi, Essei d'une litographie de Mlocin écrit a Varsovie, Drezno<br />
1777, cyt. za: A. Waga, O Janie Filipie Karozym i Karolu Pertesie, dwóch naturalistów<br />
polskich pod Stanisławem Augustem, „Biblioteka Warszawska" 1843, s.<br />
205—206.<br />
25<br />
Polska stanisławowska..., t. II, s. 101.<br />
162