SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
5. Genealogia XX Ostrowski[ch] ! [Ostrogskich] długo trwała na ordynacji,<br />
kto po kim z ordynatów i na kim się familia wyrażona na ordynacji<br />
skończyła [...];<br />
PS. Trzeba by poszukać w dawnych dekretach relationis, czy się który<br />
ordynat kiedy sądził in hoc subsellio vel quid simile, i co jest za natura<br />
tych sądów" 80 .<br />
Najwięcej kwerend, przysyłanych do Biblioteki Załuskich, zachowanych<br />
w ocalałej części korespondencji J.J. Załuskiego, dotyczyło spraw<br />
genealogicznych. O ile kwerendy prawnicze, historyczne, bibliologiczne<br />
i tekstowe (wyciągi i wypisy) kierowali do Załuskiego w zasadzie jedynie<br />
jego bliscy znajomi, znajdujący się zazwyczaj na wierzchołku hierarchii<br />
społecznej — biskupi, senatorowie, przełożeni zakonów w Polsce,<br />
o tyle krąg osób proszących o informacje genealogiczne był szerszy<br />
i bardziej zróżnicowany. W jego skład wchodzili również niżsi zakonnicy<br />
(m.in. jezuita Józef Domaradzki) oraz urzędnicy ziemscy (m.in. pisarz<br />
ziemi chełmińskiej — Wawrzyniec Ludwik Działowski).<br />
W Rzeczypospolitej nie powstała urzędowa heroldia, która gromadziłaby<br />
akty prawne i informacje dotyczące pochodzenia poszczególnych<br />
przedstawicieli stanu szlacheckiego. Jak wskazywałaby korespondencja<br />
kierowana do J.J. Załuskiego, Biblioteka Załuskich, która była instytucją<br />
cieszącą się najwyższym autorytetem naukowym w kraju, pełniła do<br />
pewnego stopnia rolę nie istniejącej heroldii; w Bibliotece historyków...<br />
referendarz koronny pisał, że w jej księgozbiorze znajduje się m.in. księga<br />
familii pruskich Joachima Possela.<br />
"Więc Prusacy, co mają jakie wątpliwości<br />
O swych indygenatach i kolligacjach<br />
Do mnie rekurs swój czynią: z niej daję extrakty<br />
Z podpisem ręki mojej i z własną pieczątką" 81 .<br />
O tego typu zaświadczenia starali się m.in. pisarz ziemi chełmińskiej Wawrzyniec<br />
Ludwik Działowski w r. 1742 oraz biskup chełmiński Andrzej<br />
Bajer w r. 1767 82 . Biblioteka udzielała atestów odnoszących się nie tylko<br />
do familii pruskich, ale również rodów pochodzących z innych regionów<br />
Rzeczypospolitej. Oprócz świadectw z podpisem i pieczątką ksiądz referendarz<br />
przesyłał również zainteresowanym informacje o poszczególnych<br />
rodach, odpisy z akt Metryki Koronnej, a nawet rysunki herbów 88 .<br />
W kręgu erudytów i bibliofilów — skupionych wokół Biblioteki —<br />
80<br />
A.S. Załuski do J.A. Załuskiego 10 III 1754 Bibl. Nar. ms. syg. 3254.<br />
81<br />
J.A. Załuski, Biblioteka..., s. 147.<br />
82<br />
Listy do J.A. Załuskiego: W.L. Działowskiego 1 IX 1742; A. Bajera Lubawa<br />
19 VI 1767, Bibl. Nar. ms. syg. 3242, 3267.<br />
83<br />
Zob. m.in. listy do referendarza: J. Domaradzkiego Lublin 21 X 1745; L. Kozłowskiego<br />
16 VIII 1753 Bibl. Nar. ms. syg. 3245, 3253. Warto tu dodać, że dzięki<br />
materiałom, informacjom i pomocy Biblioteki ukazało się drukiem 6 książek z dziedziny<br />
heraldyki i genealogii (K. Niesieckiego, J.A. Jabłonowskiego, J.A. Załuskiego,<br />
S. Duńczewskiego, B. Chmielowskiego, W. Warszyckiego).<br />
47