SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
SZKICE O DZIEJACH BIBLIOTEKI ZAÅUSKICH
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
O atrakcyjności posady bibliotekarza w książnicy warszawskiej świadczył<br />
fakt, że liczni kandydaci starali się z własnej inicjatywy o jej zdobycie,<br />
a osoby z kręgu Załuskiego polecały swym znajomym pracę w Bibliotece.<br />
We wrześniu 1763 r. pijar Antoni Wiśniewski, przyjaciel Załuskiego,<br />
radził biskupowi kijowskiemu przyjąć j:ako bibliotekarza francuskiego<br />
jezuitę — ojca Piarda. Rok wcześniej parlament paryski ogłosił dekret<br />
o rozwiązaniu zakonu jezuickiego we Francji i konfiskacie jego majątku.<br />
Zakonnicy francuscy opuszczali swoje kolegia, przenosząc się do współbraci<br />
za granicą, m.in. do Polski. Miejscem pobytu o. Piarda miało być —<br />
jak wynika z listu Wiśniewskiego — kolegium jezuickie w Warszawie.<br />
Uczony pijar pamiętając, że od dwóch lat kolegium to sprawowało zarząd<br />
nad książnicą publiczną, prosił biskupa, by wymógł na jego przełożonych<br />
skierowanie francuskiego zakonnika do pracy bibliotecznej.<br />
Wiśniewski podkreślał wielką erudycję i zdolności swego protegowanego<br />
i jednocześnie pisał do Załuskiego: „Niechaj Wasza Ekscelencja nie myśli,<br />
że ponieważ ten jezuita nazywa się ojciec Piard, a ja jestem pijarem,<br />
to przez analogię i przez przyjaźń dla niego mówię o nim w ten sposób<br />
[...] Jeśli pijar poleca Panu jezuitę, to znaczy, że ten jezuita czymś przewyższa<br />
wszystkich innych" 120 . Brak jest danych świadczących o podjęciu<br />
pracy w Bibliotece przez o. Piarda.<br />
Sugestie, dotyczące doboru bibliotekarzy, zgłaszał również Jan Daniel<br />
Janocki 121 .<br />
O posadę w Bibliotece starali się: akademik zamojski Stanisław Duńczewski<br />
(w latach 1744—1746); literat — Aleksander Paweł Zatorski<br />
(w r. 1748) oraz syn Jana Milżewskiego, warszawskiego redaktora gazetek<br />
pisanych (w r. 1750) 122 . Brak jest danych, które mówiłyby, że wyżej<br />
wymienione osoby pracowały w Bibliotece. Prawdopodobnie spotkały się<br />
one z odmową.<br />
Załuscy przyjmowali do swojej Książnicy na stanowiska bibliotekarzy<br />
osoby o wysokich kwalifikacjach. Prefekt, Jan Daniel Janocki, pobierał<br />
naukę w szkole św. Krzyża w Dreźnie, której rektorem był historyk,<br />
bibliograf i hebraista — Jan Chrystian Schoettgen, oraz w instytucie<br />
pedagogicznym w Pforcie nad Saalą pod Naumburgiem (w latach<br />
francusku i angielsku nie tak dobrze umie, przy naukach w malarstwie i muzyce<br />
także biegły. Charakter jego jest przyłożony. Podaję tedy trzech dosyć sposobnych<br />
dziedziuków do wybrania którego z nich. Wkrótce rozkazów Pańskich wyglądają<br />
[...]" (Lipsk 18 V 1759).<br />
120<br />
A. Wiśniewski do J.A. Załuskiego 10 IX 1763 Bibl. Nar. ms. syg. 3263.<br />
121<br />
J.D. Janocki do J.A. Załuskiego 18 VIII 1773 Bibl. Nar. ms. syg. 3298; zob.<br />
też Moim czytelnikom pozdrowienie — przedmowę do książki Janockiego pt.<br />
Musarum Sarmaticarum specimina nova, Breslau 1771.<br />
122<br />
Listy do J.A. Załuskiego: S. Duńczewskiego 21 VIII 1744 oraz brulion odpowiedzi<br />
Załuskiego, 6 XI 1744, 11 VII 1746, A.P. Zatorskiego Równe 17 XII 1748;<br />
A.S. Załuskiego 2 II 1750, 17 III 1750 Bibl. Nar. ms. syg. 3244, 3246, 3248, 3250.<br />
63