Dejan Sulejmanov - Filozofija na pravoto (p. 909)

No, ako ne me poslu{ate i ako ne gi ispolnite site ovie moi zapovedi:
ako gi otfrlite moite zakoni i ako go naru{ite mojot zavet ne
ispolnuvaj}i gi site moi zapovedi eve kako }e postapam so vas. ]e vi
ispratam u`as, iznemo{tenost i treska {to gi rasipuvaat o~ite i {to
ja izma~uvaat du{ata. Naprazno }e |i seete va{ite posevi - va{ite neprijateli
}e se hranat od niv. Jas }e go svrtam moeto lice i va{ite
neprijateli }e ve ubivaat... ]e begate i toga{ koga nikoj ne }e ve goni..
Pa ako ne me poslu{ate i pokraj toa jas }e ve kaznuvam sedumkratno za
va{ite grevovi... ]e gi pu{tam gorskite yverovi na vas za da ve li{at
od decata... A koga }e vi go prekratam snabduvaweto so leb deset `eni
}e vi pe~at leb vo edna pe~ka, }e vi dadam leb so merka. ]e jadete no
nema da bidete siti... ]e jadete meso od va{ite sinovi, }e jadete meso
od va{ite }erki... ]e ve rasprsnam po narodite, ]e izvle~am me~ od
zad vas, taka {to va{ata zemja }e bide pretvorena vo pustina, a gradovite
vo urnatini... A na onie od vas {to }e ostanat vo `ivot po zemjite
na nivnite neprijateli }e im nateram strav vo srceto. [umot na
listot {to treperi }e gi goni vo begstvo. ]e begaat kako {to se bega
od me~, }e pa|aat i ako nikoj ne }e gi goni... A koj }e pre`ivee od vas
}e venee vo zemjata na va{ite neprijateli zaradi svoite bezzakonija,
}e venee i zaradi bezzakonijata na svoite tatkovci... No ni toga{,
dodeka bidat vo zemjata na nivnite du{mani ne }e gi otfrlam nitu }e
gi preziram taka za da gi uni{tam sosem i za da go prekr{am mojot zavet
so niv (Jakov, Isak i Avram). Zo{to jas sum nivniot bog. (Levit,
26:14-44).
Na onie {to }e gi napu{tat ili zapostavat bo`jite zakoni,
pettata kniga od Stariot zavet im se zakanuva so u{te postra{ni kazni
{to }e im gi izre~e i izvr{i samiot gospod. Ako ne go slu{a{ glasot
na gospoda... proklet }e bide{ vo gradot, proklet vo poleto... Proklet
}e bide plodot vo tvojata utroba i rodot na tvojata zemja, mladite
na tvoite goveda i prirastot na tvoite stada.... Gospod }e go isprati
pomorot vrz tebe dodeka te snema od zemjata... Gospod }e te udri so istro{enost,
so treska, so vospalenie so `egai so su{a, so suviot vetar i
so glamnica: toa }e te goni dodeka te snema... I tvoeto mrtvo telo }e
im stane hrana na site nebesni ptici i na site zemni yverovi... Gospod
}e te udri so besnilo so slepota i so ludilo, na sred bel den }e talka{
kako {to talka slepiot vo mrak... ]e se o`eni{ za `ena no, drug }e ja
ima. ]e izgradi{ ku}a no, ne }e `ivee{ vo nea. ]e zasaduva{ lozje, no
nema da go bere{. ]e go zakolat tvojot vol pred tvoi o~i no ti nema da
jade{ od nego... ]e ra|a{ sinovi no nema da bidat tvoi, za{to }e odat
vo ropstvo... Site ovie prokletstva }e te snajdat, }e te gonat i }e te
dostignat dodeka ne te uni{tat, za{to ne go slu{a{e glasot na gospoda,
sojot bog, nitu gi paze{e... Vo pritesnuvaweto i vo jadot so koj }e
te pritisne tvojot neprijatel }e go jade{ plodot na tvojata utroba, mesoto
na svoite sinovi i svoite }erki {to }e ti gi dade gospod, tvojot
bog... Gospod }e te {ibne te{ko, tebe i tvoeto potomstvo so golemi i
235