Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

kelde, door het huis hinkte, daarbij alsmaar roepend: ‘Je suis le
blessé de la guerre de Crimée.’ Dat was hij dus niet, want de Krimoorlog
– waarover vaderlandslievende Russen net zo min graag
spraken als over de oorlog tegen Japan, maar waarover sommige
aan de pogroms ontkomen joden met enig leedvermaak spraken
– die oorlog had lang voor zijn geboorte plaatsgevonden.
Rosalie’s steenrijke man had haar verlaten voor een groener
blaadje. Haar andere kind, dat was de Esther die op zestien februari
jarig was en die op een onbekende plek al dan niet in eenzaamheid
haar verjaardag doorbracht, had indertijd net als Tsinegolde
haar hart verloren aan een goj. Maar anders dan Tsinegolde
was zij om die reden door haar vader, die niet alleen rijk maar
ook star en onaangenaam was, onterfd en het huis uitgejaagd.
Rosalie had het niet kunnen verhinderen. Na vele mislukte pogingen
om het meisje op te sporen, en na de zoveelste pogrom
die Rosalie wel, maar haar ex-man niet overleefde, was ze ingegaan
op de uitnodiging van haar jongere broer en zijn Sheba om
naar Nederland te komen. Ze had nog een aantal maanden in
Duitsland moeten blijven, omdat er iets niet in orde was met
haar papieren, maar nu was het onmogelijk je Harmoniehof 35
voor te stellen zonder haar.
Tjalling had de zaterdag voor de verjaardag van Rosalie’s Esther
een lang gesprek gehad met burgemeester Haspels over het Bosplan.
Het was de bedoeling dat heel Amsterdam op den duur
plezier zou hebben van dit aan te leggen recreatiegebied. Maar
nu, door de oorlog, was het veelomvattende project natuurlijk
op losse schroeven komen te staan.
De burgemeester wist wel dat Tjallings Tsinegolde joods was,
en bij het afscheid zei hij hartelijk: ‘Zeg, Idsinga, als er ooit iets
is waarmee ik je van dienst kan zijn, als je ooit voor een moeilijke
beslissing komt te staan, hoop ik dat je me weet te vinden.
Ik zal je graag helpen zover in mijn vermogen ligt.’ Haspels
hoorde bij de categorie burgemeesters die de opdrachten van
de Duitsers niet uitvoerde als hij het er niet mee eens was. En
dat was natuurlijk bijna nooit. Een jaar later werd hij dan ook
102
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 102 27-02-13 10:30