Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

28
Tjalling en Tsinegolde werkten de daaropvolgende nachten de
plannen tot in detail uit. In bed, fluisterend, met slapende Chaja
in haar hoekje, want dat was zo’n beetje het enige moment dat ze
rustig met elkaar konden praten.
Het was een week na hun eerste gesprek over een schuilhok. Janneke
was veilig bij mensen in Drenthe ondergebracht waar ze
ten minste weer buiten kon spelen. Het babypopje en het onder
Hans z’n leiding gemaakte bedje had ze natuurlijk meegekregen.
Chaja sliep weer in haar eigen bed.
Zoals iedere avond kwam Tjalling de kinderen onderstoppen.
Hij schudde de perrines nog eens extra op. Die perrines – dekbedden
zonder stiksels waardoor het net supergrote kussens leken,
maar waardoor ook de inhoud de neiging had om naar één
kant te kruipen – waren indertijd uit Rusland via België naar
Nederland meegekomen.
‘Wat zouden jullie ervan zeggen als we een vijver in de tuin
maakten voor de moerasschildpadden?’ Naomi kreeg een kleurtje.
Hadas schoof verder onder de perrine. Chaja zei: ‘In de
brandweerhelm?’
Tjalling hoorde het niet. Of misschien ook wel. Hij zei: ‘Het
is goed voor ze als ze af en toe kunnen zwemmen. Dat zei Jules
toch?’
De familie Gerritsen was ook weer vertrokken. Er waren op
dat moment vijf onderduikers, tante Kiki, oom Fred, oom Pil,
Hans en de nieuwkomer An, een meisje van eenentwintig.
De ouders en het broertje van An waren bij de razzia van 20 juni
in Zuid al vroeg in de morgen opgepakt. Als een van de eersten
die zondag. Het gezin woonde vlak bij het Olympiaplein, en dat
was door Aus der Fünten aangewezen als een van de verzamelpunten.
Vanwege de ervaring die hij had opgedaan bij zijn vorige
jacht op joden, in Centrum, een maand eerder, op 26 mei, had
hij deze grote razzia in alle stilte voorbereid. Te veel mensen, al-
212
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 212 27-02-13 10:30