Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

31
Sinds begin september 1943 ging Naomi naar de middelbare
school. Een mijlpaal. Ook omdat ze nu onder Tsinegolde’s hoede
vandaan was. Ze liep iedere dag zelfstandig naar het stationnetje
van Nieuwer-Amstel. Daar nam ze zelfstandig de trein naar het
Haarlemmermeerstation, en vandaar liep ze zelfstandig naar het
Amsterdams Lyceum. Een flinke tocht alles met elkaar. Als het
zo uitkwam dat Tjalling ook in Amsterdam moest zijn, haalde
hij haar van school af. Dan ging ze bij hem achterop mee naar de
Euterpestraat of naar Huize Lydia op het Roelof Hartplein. Ze
zochten daar dan een geschikt plekje voor Naomi om, tot Tjalling
klaar was, alvast wat huiswerk te maken of gewoon lekker te
lezen. Een boek had ze altijd bij zich.
De eerste keer in Huize Lydia zagen ze een geschikte bank in
de hal, maar de keer daarop zaten daar twee Duitse soldaten, de
ene voorover en breeduit, de ander achterover met zijn gelaarsde
benen zo ver mogelijk naar voren, alsof het zijn bedoeling was
dat er iemand over zou struikelen. Bovendien converseerden ze
alsof ze meenden dat hun gesprek voor iedereen interessant was.
Vader en dochter keken elkaar met opgetrokken wenkbrauwen
aan en gingen op zoek naar een beter plekje. Aan het eind van
een gang, net voor hij de bocht om ging, stond een deur op een
kier. Tjalling gluurde naar binnen. Niks bijzonders. Een soort
keukentje, maar dan alleen voor thee en koffie, niet een ruimte
waar echt werd gekookt. Er was een tafel en één rechte stoel.
Heel geschikt.
‘Ik kom je straks hier weer ophalen. Goed?’
Naomi begon aan haar aardrijkskunde voor de volgende dag.
Ze waren met Oost-Indië bezig. Heel wat spannender namen
dan Hogezand, Sappemeer, maar ook moeilijker om te onthouden.
Dat eilandenrijtje rechts van Java, lastig hoor. Ze zuchtte en
keek eens om zich heen. In de muur waar ook de deur was, zag ze
een luikje. Juist op dat moment werd het opengeschoven. Ze verwachtte
een hoofd te zien verschijnen en dook een beetje opzij
om niet te worden opgemerkt. Vervelend. Mocht ze hier wel zit-
231
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 231 27-02-13 10:30