Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

Fred keerde zich direct bij binnenkomst rechtsom naar de
kast, en het viel hem daardoor niet op dat Tsinegolde helemaal
niet in de kamer was. Hij praatte dan ook tegen niemand.
‘Ik bedacht dat er nog een andere uitgave bestaat van die Bartok
duo’s. Weet jij toevallig of je die ook bezit? Daarin staan
namelijk niet die ongelukkige streken voorgedrukt. Volgens mij
zijn die ook helemaal niet van Bartok.’ Nu pas keek hij om. ‘Hé?
Tsinegolde? Waar ben je?’
De dame op de stoep had zich aan Tsinegolde voorgesteld: ‘Ik
ben Erna van Sleeswijk. Ik wil uw man nog bedanken voor wat
hij voor onze Dolf heeft gedaan. Ik vond het zo vervelend dat ik
dat die avond niet meteen kon doen. Hij had kennelijk haast.
Alstublieft, dit is het bedrag dat hij heeft voorgeschoten voor de
veearts. En ik heb wat meegebracht uit onze voorraadkast. Had
ik bewaard, voor een bijzondere gelegenheid.’ Ze nam een pak
echte koffie uit haar tas. Tsinegolde’s mond viel open.
‘O, wat heerlijk. Dank u wel! Wilt u... wilt u niet even... binnenkomen.’
Tsinegolde keek schichtig om zich heen, duwde met
haar hak de tochtdeur een eindje open, en gluurde de gang in.
Niemand te zien. Als ze nu een beetje hard sprak, en met de gast
in de muziekkamer ging zitten... De schuifdeuren waren dicht,
wist ze. Dan zou het hopelijk goed gaan, zelfs als oom Pil of Kiki
in de achterkamer waren. En An had vast wel gehoord dat de bel
was gegaan. Dus babbelde Tsinegolde er met veel meer stemgeluid
dan haar gewoonte was op los.
‘Reuze aardig! Komt u even binnen, mevrouw Van Sleeswijk!’
En pats, daar botsten Tsinegolde en Fred natuurlijk frontaal
tegen elkaar in de deuropening van de muziekkamer.
Fred kon mooi vioolspelen, ook mooi improviseren op zijn
instrument, maar improviseren in een benarde situatie als deze
ging hem niet zo goed af. An daarentegen was een natuurtalent.
Om te beginnen had ze direct door gehad wat er aan de hand
was. Ze had onmiddellijk haar hoofd door het bijna nooit gebruikte
doorgeefluikje tussen keuken en achterkamer gestoken
en tegen oom Pil gesist: ‘Weg! Door de tuin. Naar de keuken!’
En nu kwam ze zelf met een dienstmeisjesachtig schortje uit de
249
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 249 27-02-13 10:30