Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

De verjaardagen van Hadas en Chaja vielen twee weken na elkaar
en ze werden daarom altijd met één gezamenlijk partijtje voor
hun beider vriendinnen en een enkel vriendje, zoals in elk geval
Jules, gevierd. Dubbelfeesten dus. Het waren dan ook partijtjes
om u tegen te zeggen. Ook in het jaar 1943. Er werd in de tijd
dat de Idsinga-kinderen op de lagere school zaten natuurlijk niet
naar bioscopen of pretparken gegaan. Het waren meest partijtjes
die bij de jarigen thuis plaatsvonden.
Tjalling en Tsinegolde hadden eendrachtig, deze keer met
hulp van de onderduikers, de middag voorbereid. Het streven
was natuurlijk dat alle deelnemers een paar fijne uurtjes zouden
hebben. Op de dag zelf gaven ze leiding aan het tot in detail
geplande programma met wedstrijdjes, waarbij onopvallend in
de gaten werd gehouden of ieder kind een keer als winnaar uit
de arena kwam, en dat iedereen dus aan het eind van het feest
met een prijsje naar huis ging. Toen Tsinegolde zag dat een van
de kinderen nu juist zo dolgraag zo’n dik potlood had willen
winnen – aan de ene kant blauw en aan de andere kant rood –
maar dat dat begeerde voorwerp haar neus voorbij ging, nam ze
onopvallend uit de muziekkast een extra exemplaar dat ze gauw
tussen de nog beschikbare prijsjes smokkelde.
Toen het gezelschap aan een pauze toe was, vermaakte Tjalling
het met goocheltrucs die oom Pil hem de vorige avond had geleerd.
Hans Triplex en Mauk, dat was de oudste van mevrouw Gerritsen,
ook een van de onderduikers, hingen de slingers op die de
kinderen al dagen tevoren hadden gemaakt. Toen de feestgangers
binnen waren, hielden alle onderduikers zich de hele lange
middag muisstil op de bovenverdieping. Natuurlijk werden ze ’s
avonds tijdens de maaltijd opgewonden deelgenoot gemaakt van
de vele hoogtepunten.
Er was zelfgemaakte appeltaart, zowel voor de jeugdige gasten
als ’s avonds voor de onderduikers, en toen een van de genodigden
per ongeluk haar taart van het bordje liet glijden, was er
een nieuw stuk en een geruststellend: ‘Even opvegen. Zo. Alweer
klaar.’ Het hoogste hoogtepunt was de verkleedklerenkist en een
voorbereid toneelstuk met voor iedereen een rol.
179
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 179 27-02-13 10:30