Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

het voedselprobleem, het kolenprobleem, het elektriciteitsprobleem,
het elke avond ook nog voor de carbidlampen zorgen,
want geen van de andere huisgenoten kon ermee omgaan, en
vooral de zorg om Tsinegolde. Toen Ans en Her Mertens, de ouders
van de klasgenootjes Jes en Ien, aanboden de twee jongsten
bij zich in huis te nemen, nam Tjalling het aanbod met beide
handen aan. Zuster Meurs hoefde daarom niet meer te komen
om ze naar school te begeleiden. Op de bel kon Naomi natuurlijk
letten en ook kon zij voor de buitenwereld doorgaan voor
degene die alle geluiden in huis veroorzaakte.
De kinderen van Ans en Her waren elf en negen, Hadas en
Chaja bijna twaalf en tien. Mijn klasje van vier, zei oom Her.
Het leven in het gezin aan de Machineweg, halverwege Rodenburghlaan
en school, was heel anders dan thuis. Er was een oma
in huis (die door iedereen, zelfs door tante Ans, die toch haar
dochter was, oma werd genoemd, en niet maman, zoals grootmoeder
Sheba). Er waren geen onderduikers, waardoor Hadas
en Chaja – hoe vreemd – niet continu verschrikkelijk goed op
de bel hoefden te letten, en waardoor niet iedere ochtend met
matrassen hoefde te worden gesleept. Er waren kippen en bijen,
maar geen schildpadden. Er waren dekens, en geen perrines. Er
waren heel veel planten, maar er was geen piano en geen viool.
De planten moesten iedere dag water hebben, maar niet allemaal
evenveel. Tante Ans leerde Chaja heel precies welke plant
hoeveel water moest hebben. Het begieten werd haar taak in het
logeerhuis. Hadas moest met Jessie, het oudste meisje, afwassen,
wat nu ineens ‘de vaat doen’ heette. Terwijl Tsinegolde dat
altijd had verbeterd, omdat ‘de vaat doen’ volgens haar zo Frans
klonk. En Ineke, de jongste, moest de kippen verzorgen. Voor
de bijen zorgde oom Her, en wat oom Her vooral deed, was ’s
avonds na het eten vertellen over zijn werk. Dat was niet, gewoon
zoals Tjalling en meneer Cornelissen, en meneer Hofman
en oom Harry, bij de gemeente werken. En hij was ook niet
ingenieur, zoals zo’n beetje alle vrienden van Tjalling.
Chaja zei: ‘Is hij dan ennesbee’er?’
‘Nee, heel zeker niet! Hij is te vertrouwen.’
258
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 258 27-02-13 10:30