Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

4
Tsinegolde had tot de dag dat ze met Tjalling trouwde nooit ook
maar een ei gekookt. In de eerste jaren van haar huwelijk gaf
ze nog wel wat vioollessen, maar ze was voornamelijk moeder
en huisvrouw. Iedere week gaf Sheba haar dochter recepten mee
naar de Rodenburghlaan. In het begin heel eenvoudige:
‘Schil de aardappels, was ze, snij ze doormidden, doe ze in een
pan, zet ze voor driekwart onder water, doe er wat zout op, steek
het gas aan...’
En dan belde Tsinegolde haar moeder op: ‘Ja maar hoevéél
zout, moeder?’
‘Nou... twee theelepeltjes.’
‘Ja maar, bedoel je van die zilveren lepeltjes voor shabbat, of
van die grote, die je in de keukenla hebt liggen?’
Ze had ook een kookboek van Tjalling gekregen. Daarin had
hij op het schutblad geschreven: ‘Op hoop van zegen’. Er stond
bijvoorbeeld in hoe je bloemkool moest klaarmaken.
Toen Tjallings moeder, Marie-Bets, opbelde en aankondigde
dat zij en vader Jelle die vrijdag zouden komen en graag wilden
blijven eten, raakte Tsinegolde lichtelijk in paniek, maar Tjalling
stelde haar gerust.
‘Vader houdt veel van bloemkool. Waarom maak je dat niet
voor mijn ouders. Ik vond hem erg lekker gisteren.’
Gisteren had ze hem in kleine roosjes verdeeld. Zo deed Sheba
het altijd. In Tjallings kookboek stonden echter meerdere
methodes. Als je het chique wilde doen, moest je de bloemkool
heel laten. Wel was het verstandig – opdat er geen ongerechtigheden
in bleven zitten – om hem van tevoren een uurtje op
z’n kop in ruim water te zetten met flink veel zout, en hem
vervolgens op zijn stronk – in weinig water met weinig zout –
een kwartiertje te koken. Tsinegolde hield zich nauwgezet aan
alle instructies, met hoop op zegen. Het kon niet voorkomen
dat Marie-Bets bij het zien van de feestelijke gave bloemkool
met ook nog een goed geslaagd sausje eroverheen, misprijzend
opmerkte: ‘Wat apart, verdeel je de bloemkool niet in roosjes
35
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 35 27-02-13 10:30