Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

Hij verliep volgens plan, behalve dat Tsinegolde het tegenover
Brahms niet over haar hart kon verkrijgen zijn sonate niet
zo mooi mogelijk te spelen. En ook was ze de rest van de dag
totaal uit haar doen. Zolang Van Sleeswijk in huis was, had ze
zich nog onder controle, maar de deur was nog niet achter hem
dichtgevallen, of ze stortte in. Ze liet de pan met de gisteren zo
moeizaam in elkaar gefantaseerde soep uit haar handen vallen.
Vervolgens barstte ze in tranen uit. Niet vanwege de soep, en
niet vanwege het bedorven vloerkleed. Toen Tjalling, om de sfeer
weer wat op te vijzelen, zong over de bedorven doek die Klompertjes
wijfje van haar mans beste broek had gemaakt, kafferde ze
hem uit. ‘Hou die suffe grappen voor je, kun je nou nooit eens
serieus zijn!’ En dat was best begrijpelijk, maar zo ongebruikelijk,
dat geen van de anderen zijn lachen kon inhouden.
Het was dus goed afgelopen en na een nachtje slapen was
Tsinegolde weer haar opgewekte zelf. Tot haar vreugde kwam er
geen vervolgvoorstel van de heer Van Sleeswijk. Tjalling achtte
het niet onmogelijk dat de man een vermoeden had gehad van
de anti-Duitse activiteiten in huize Rodenburgh, en eigenlijk alleen
met het muziekplan was gekomen om zelf eens poolshoogte
te kunnen nemen. Nou, dan had hij buiten de waard gerekend.
Buiten Tjalling in dit geval, en buiten zijn uiterste zorgvuldigheid
waar het veiligheid betrof.
205
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 205 27-02-13 10:30