Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

Tsinegolde’s vader was al meteen de eerste nacht in de Hollandsche
Schouwburg ernstig ziek geworden. Toen Tjalling zijn
schoonouders en Zizi maandagmiddag kon komen ophalen,
brachten ze Joél rechtstreeks naar het ziekenhuis.
Sheba en haar oudste konden terug naar de Harmoniehof,
maar o wat was het kleine huis groot en leeg. Ze waren gebroken
van verdriet om tante Rosalie. Ook natuurlijk bezorgd om de
zieke Joél, maar dat was van een andere orde.
Ook Tjalling was wanhopig. Voor de ouders van Janneke, die
hij overigens nooit had ontmoet, was hij eenvoudigweg te laat
geweest. Toch lag hij ook daar vaak wakker van. Maar de ramp
die Rosalie nu overkwam, voelde hij als een enorm persoonlijk
falen. Hun dierbare tantetje had toch al zoveel tegenslag in haar
leven ondervonden.
Toen hij thuis kwam en Tsinegolde het allemaal hoorde, was
ook zij natuurlijk intens verdrietig, maar ze gebruikte al haar
energie om Tjalling, haar Tjalling, die zich zo voor haar familie en
voor wie maar om zijn hulp kwam vragen inspande, te troosten.
Bij wijze van enorme gunst had hij voor Rosalie nog wat spullen
voor de nacht mogen brengen. Hij kwam met de Kocotas
naar de Harmoniehof, en Zizi en Sheba vulden hem met wat
nachtkleding, een warm vest, twee van Rosalie’s heel dierbare
boeken, een bundeltje van Anatole Schnitzler, en Tsjechovs Kersentuin,
het laatste zakje bruidssuikers dat Sheba nog bezat, en
een groot stuk babka, een speciaal Russisch baksel met sucade
en rozijnen. Ook zaten er briefjes tussen de kleren, van Sheba en
Rosa II, en ook van Tsinegolde en Tjalling. De tas moest hij bij
de ingang van de schouwburg afgeven. Te spreken had hij haar
niet meer gekregen.
224
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 224 27-02-13 10:30