Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

‘Denkt je buurman nu dat jij onderduikers hebt?’
‘Nee, hij weet wel zeker dat dat niet zo is. Tussen onze tuinen
is geen afscheiding zoals hier, dus hij kan ook achter zo bij ons
naar binnen kijken als hij even de keuken uitloopt. Bovendien
hebben we al sinds jaar en dag de sleutel van elkaars huis.’
Tsinegolde kwam binnen met koffie.
‘Het eten was lekker, Tsinjotschka,’ zei Tjalling.
En Harry zei: ‘Ha, koffie, wat een luxe.’
‘’t Is voornamelijk Buismans hoor,’ lachte Tsinegolde. Ze
kwam er even bij zitten.
‘Waarom zou je buurman dan aannemen dat jij belangstelling
hebt voor extra bonkaarten?’ vroeg Tjalling.
‘Dat heeft toch zeker iedereen. Daarvoor hoef je geen onderduikers
te hebben.’
‘Ook weer waar. Hij loopt natuurlijk een enorm risico als hij
de vellen niet vernietigt. Ik neem aan dat hij zich dat realiseert?
Stel dat je tegen hem zegt dat je ze graag wilt hebben, verwacht
hij er dan iets voor terug?’
‘O beslist. Hij is niet bepaald een filantroop. Eigenlijk is hij
nogal berekenend.’
Tsinegolde zei: ‘Lijkt me onbetrouwbaar, zo iemand.’
‘Mij ook,’ zei Tjalling, ‘maar het is wel verleidelijk. Het is
langzamerhand ondoenlijk geworden om aan voedsel te komen.’
‘Als de man geld wil… wij hebben nog een kleine reserve op
de bank,’ zei Harry, ‘maar ik weet niet hoeveel hij zal verlangen.’
‘Ik heb hulp van mijn vader gekregen. Wij kunnen daardoor
financieel weer even voort. Maar echt veel kunnen we niet missen,’
zei Tjalling. ‘Want hoe lang duurt die rotoorlog nog.’
Op dat moment ging de bel. Zoals altijd schrok iedereen. In
voor- en achterkamer. Als de bel ging, sidderde het hele huis, zo
meende Chaja het zich later te herinneren. De muren, de meubels,
het serviesgoed in de kast.
Naomi kwam via de gang naar de muziekkamer. Ze klopte
zoals dat gewoonte was geworden, als de grote mensen in
gesprek waren. Ze vroeg vanachter de deur eerst of ze binnen
mocht komen.
207
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 207 27-02-13 10:30