Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

19
Op 18 september 1942 werd in Nederland door de nsb rondgebazuind
dat elke nsb’er de vlag moest hijsen of uit zijn raam
hangen zodra Stalingrad zou zijn gevallen. De Duitsers waren er
vast van overtuigd dat dat moment nabij was. In heel Duitsland
werden al grootscheepse feestelijkheden voorbereid.
Toen dat tot hun verrassing, hun negatieve verrassing wel te
verstaan, ineens niet leek te gaan lukken, barstte de man van wie
Tsinegolde de naam niet wenste uit te spreken in een van zijn
woedeaanvallen uit. Je kon je echt voorstellen hoe hij stampvoetend,
rood aanlopend, met z’n vuisten op tafelbladen slaand,
kostbare porseleinen vazen stuksmijtend en wie weet zelfs zijn
tanden in vloerkleden zettend (een hebbelijkheid die hem in latere
tijden al of niet abusievelijk en misschien door een foute
vertaling werd toegeschreven, maar het beeld stond velen aan),
uitschreeuwde dat Stalingrad moest en zou worden veroverd.
Oom Wil was een lieve gast, hij klaagde niet, en hij leerde de
kinderen goocheltrucs met pingpongballetjes. Natuurlijk zou het
wel leuk geweest zijn om weer eens met het eigen gezin, met-z’nvijven,
aan tafel te zitten, maar waar moest oom Wil dan naartoe.
Korte tijd later bleek ineens iemand die Hans werd genoemd
in Tjallings werkkamer op een matras op de grond te hebben
geslapen. Hij kwam ’s morgens onverwacht de badkamer in toen
Tsinegolde toezicht hield bij het tanden poetsen. Hans zou na
de oorlog Chaim blijken te heten, hij was pas zestien, heel oud
vonden Hadas en Chaja. En Naomi keek ineens wat vaker in
de spiegel en vroeg aan Tsinegolde of er niet een middel was
om haar uitbundig kroezende haar wat in toom te houden (‘de
schattige kurketrekkertjes van mijn Naomtschik,’ aldus Rosa II).
Nee, dat lukte niet, maar Tsinegolde kocht voor haar oudste een
mooie haarband bij Geertsen van de Keizer Karelweg. Het was
meer een klem. ‘Echt schildpad, mevrouw,’ had Geertsen gezegd,
maar Tsinegolde hield dat net zo geheim als de andere grote geheimen
van het gezin.
150
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 150 27-02-13 10:30