Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

op geven? Heb je dan zo’n pijn aan je benen?’ Ze deed niets liever
dan haar poppen en beesten van pleisters en zalfjes voorzien.
De soldaat tilde Chaja hoog in de lucht en lachte.
‘Nee hoor, Chájoushka, het is geen verband, het zijn puttees.
Niet zo handig en nu ook een beetje warm, maar van de winter
zal het heerlijk zitten.’
‘Van de winter? Ga je al die tijd met die gekke kleren lopen?’
‘Nou, dat denk ik niet, hoor,’ zei Tjalling vrolijk.
‘Help het me hopen,’ zei Tsinegolde somber.
En Naomi vroeg of hij nu in de kazerne ging wonen.
‘Een poosje. In Alkmaar.’
Hij werkte snel zijn pap naar binnen, want hij moest al vroeg
de trein hebben met zijn puttees en de zware plunjezak, die hij
nu ineens ransel noemde.
Hij omhelsde zijn vier meisjes. Tegen de grootste van de vier
zei hij: ‘Ik vind het wel heel zwaar voor je, iedere dag zo vaak naar
school lopen. Zou je Naomi en Hadas langzamerhand niet maar
eens alleen naar huis laten komen?’
‘Ga nou maar, we redden ons wel,’ zei Tsinegolde snibbig. Ze
hield niet van afscheid nemen.
‘Lief zijn voor mama, hoor. Zullen jullie haar goed helpen?’
Tjalling veegde met een vinger langs zijn rechteroog, Tsinegolde
snoot haar neus en de kinderen keken beduusd.
Op donderdag 9 mei – Tjalling was al anderhalve week in Alkmaar
– hadden Tsinegolde en de meisjes na school de bus naar
Amsterdam genomen om de verjaardag van Rosa II te vieren. Nu
Tjalling er niet was, moesten ze ook met de bus terug. Josefiende-auto
was natuurlijk in Amstelveen gebleven, maar het was
niet de bedoeling dat Tsinegolde ermee reed. Ze had trouwens
geen rijbewijs. Het idee. Ze kon zelfs niet fietsen. In haar visie
was het volstrekt onverantwoord om je op wielen voort te bewegen,
of het er nu twee waren of vier. Nergens voor nodig ook. Ze
had prima benen.
Het was laat geworden. Tsinegolde had besloten dat ze de
kinderen de volgende dag gewoon een uur langer in bed zou
52
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 52 27-02-13 10:30