Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

muziek lag een klein albumpje met van alle medewerkers van
de gemeente een pasfoto. Hij bladerde het door, en Hadas wist
zeker dat hij nu de foto van Tjalling zou vinden. Want bij alle
foto’s stond met keurige inktlettertjes de naam en voorletter van
de betreffende persoon, maar bij het fotootje van Tjalling stond
met potlood Tjalloush, en ten overvloede daarvoor en daarachter
een klein girafje. Dat wist Hadas. Dat wist ook Naomi. Ze
stonden te beven op hun benen, zo erg, dat ze zich niet konden
voorstellen dat de nsb’er het niet zag.
Maar ook dit liep goed af. De man bladerde net iets te haastig,
waardoor het bewuste fotootje hem niet opviel.
Hij zei: ‘Ik ga nu weer naar boven, maar denk eraan dat jullie
in deze kamer blijven en geen verboden dingen doen. En niemand
opbellen.’
Toen hij weg was, zei Naomi, die niet alleen bang was dat
het bewuste fotootje alsnog werd ontdekt, maar wier passie voor
vuur niet was gedoofd door het opvoedkundig bedoelde in de fik
steken van een bevolkingsregistertje: ‘Hier met dat fotoalbum.
We scheuren papa’s foto eruit. Die verbranden we.’
‘Ben je gek! We doen helemaal niks,’ zei Hadas. ‘Hij heeft toch
al gekeken. Verbranden! Dan wordt ’ie pas goed achterdochtig.’
‘Hm,’ zei Naomi, die inzag dat Hadas waarschijnlijk gelijk
had. ‘Laten we dan een papier tegen het raam plakken met: De
Duitsers zijn er. Kom niet thuis. En ze had al een blaadje uit haar
pianoschrift gescheurd en was aan het schrijven: Niet binnenkomen
wa…
‘Nee, ook niet goed,’ zei Hadas. ‘Papa is nog in Amsterdam.
We letten gewoon goed op of er iemand langskomt. Mevrouw
Kristensson of zo, of mevrouw Cornelissen. En dan laten we
merken dat het hier niet in orde is.’
Ze hoorden alweer stappen op de trap. Hadas griste het papier
uit Naomi’s handen en had nog maar net tijd om met haar
handen op de rug en met haar rug naar het raam te gaan staan.
‘Wat zit er in die kist?’
‘Een viool,’ zei Hadas.
‘Maak maar open.’
267
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 267 27-02-13 10:30