Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

Iets slims verzinnen was vooral een kolfje naar Sacha’s hand,
maar Tjalling kon er ook wat van.
‘Als we nou eens een nieuwe muur maken, precies zoals de
muur tussen de zolder van de Kristenssons en onze zolder, maar
dan een halve meter ervandaan,’ bedacht hij.
Het echtpaar lag in bed. Met z’n drieën, maar Chaja sliep.
Tsinegolde knikte bedachtzaam. ‘Klinkt goed. Ik zie het wel
voor me. We moeten dan wel een massa bakstenen hebben. En
hout.’
‘Hout is geen probleem. We hebben in de schuur immers nog
die stapel planken.’
‘O ja, dat is ook zo. Maar bakstenen. Hoe komen we daaraan?’
Het idee van een zwembad voor de moerasschildpadden was
blijven hangen. Dat was hoe de beestjes hun bescheiden bijdrage
in het verzet zouden leveren.
Iedere fase van het plan werd doorgenomen.
‘Als ze ooit komen,’ vroeg Tsinegolde zich af, ‘zouden ze het
dan echt niet zien? Dat onze zolder smaller is dan de verdieping
eronder?’
‘Tja. Als iemand iets wil vinden, wanneer houdt hij dan op
met zoeken?’
Weer dachten ze na. In stilte.
Ineens wist Tjalling het: ‘Ei van Columbus: als ze het gevonden
hebben! Weet je wat? We maken nog een tweede schuilhok,
maar net iets minder mooi, zodat ze dat met een beetje moeite
wel kunnen vinden. Dan zoeken ze niet verder. Daar leg ik dan
ook wat spullen in, maar niks wat ze absoluut niet mogen vinden.
En ook flessen met water en wat crackers en gedroogde appels
of zo.’
‘Ja ho, dan begrijpen ze onmiddellijk dat we onderduikers
hebben, of in ieder geval hebben gehad.’
‘Ai. Ook weer waar,’ zei Tjalling. ‘’Weet je, ik leg er een mud
aardappels en een zak meel in. Dan denken ze dat we zwarthandelaars
zijn.’
‘Een mud aardappels!’ zei Tsinegolde. ‘Hadden we die maar,
dan konden we voorlopig lekker eten.’
210
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 210 27-02-13 10:30