Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

toen Tjalling zich aan een doorn had geprikt. Ten slotte was er
een flink stuk tuin afgerasterd. Het gaas zat wel tien centimeter
in de grond. Tsinegolde belde meneer Blankestijn, de vader van
Jules op, en van hem hoorde ze dat bolle schildpadden (‘ah, landschildpadden
bedoel je’) vooral graag sla eten en verder ook heel
makkelijke dieren zijn.
‘Ze houden wel een winterslaap,’ zei hij, maar tegen die tijd
zou hij nog wel raad geven hoe ze dat moesten regelen.
En zo begon in maart 1940 voor het gezin het schildpaddentijdperk.
Wat een aanvang nam met Penelope, de liefste landschildpad
uit de nieuwe winkel (die overigens door de Idsinga’s
nog steeds werd aangeduid met De Davidsons), groeide in de
volgende jaren uit (niet door voortplanting, maar door herhaald
bezoek aan het winkeltje) tot een populatie van vijftien exemplaren,
zowel land- als moerasschildpadden. Dankzij een vergissing
van Tjalling zouden het er op een gegeven moment zelfs zestien
zijn.
Bijna vijf jaar later, op 24 januari 1945, ook al verwijtbaar aan
de man van wie Tsinegolde de naam niet wenste uit te spreken,
begon het schildpadloze tijdperk.
De moerasschildpadden zouden een kleine maar niet onbelangrijke
rol gaan spelen in het verzet. Evenzo zou de deegroller
er een toebedeeld krijgen, want het bezit van een deegroller werd
niet gerekend tot verboden wapenbezit.
49
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 49 27-02-13 10:30