Bekijk hoofdstuk 1 - Educatheek.nl

34
Wat gek, mama gaf haar kinderen ’s morgens altijd eerst een kus
en ging daarna pas de gordijnen opendoen. Nu hoorde Chaja de
gordijnen al opengaan, maar een kus had ze nog niet gehad. Of
had ze het niet gemerkt omdat ze nog sliep?
Ze deed haar ogen open en zag papa staan.
‘Goeiemorgen grote dochters van me. Goed geslapen? Mama
is niet zo lekker, dus ik kom vandaag eens kijken hoe goed jullie
jezelf al kunnen aankleden.’
Mama had buikpijn. Papa zette met aanwijzingen van, en samen
met de kinderen de ontbijtspullen klaar. Snip, Snap en An
ontbeten meestal wat later. Naomi maakte de pap, maar omdat
Tsinegolde haar kinderen nooit iets aan het fornuis liet doen, kwamen
er klonten in. Papa zei: ‘Eigenlijk best lekker, die klontjes.’
Chaja wist zeker, ja heel zeker, dat ze oma Marie-Bets tegen
tante Tine had horen zeggen: ‘En pap kan ze natuurlijk ook niet
maken, terwijl Tjalling zo gruwt van klonten erin.’ Ze keek nu
dus strak naar de mond van haar vader om te zien of hij gruwde.
En nee, hij gruwde niet, maar hij rilde wel een beetje bij sommige
happen. Hadas mocht gaan vragen of mama ook iets wilde.
Een glas thee misschien.
‘Zachtjes hoor, want slapen is het beste medicijn als je ziek
bent.’
Ja, dat was bekend met een moeder als Tsinegolde.
‘Mag ik ook wat doen, papa?’ vroeg Chaja.
‘Wat zou je dan graag willen doen?’
‘Mag ik je de pap voeren?’
‘De pap voeren?’
‘Ja, dat kan ik heel goed hoor.’
Tjalling lachte, en zei: ‘Nou, toe maar. Het lijkt me wel wat.’
Chaja schoof steeds voordat ze de lepel vulde, de klontjes opzij,
en Tjalling zei: ‘Hm heerlijk, die pap van Naomi en Chaja,’
en hij rilde niet.
En toen Naomi even niet keek, gaven hij en Chaja elkaar
zo’n knipoog waar je hele wang bij omhoog gaat.
251
De man van Tsinegolde Binnenwerk.indd 251 27-02-13 10:30