Müstəqillik dövründə Azərbaycan-Türkiyə əlaqələrinin kulturoloji ...

140
__________Milli Kitabxana__________
məliyik. Ona görə ki, biz özümüzün gələcək həyatımıza təmiz
qan hazırlamaq zorundayıq. Burada yetişmiş olan uşaqlarımız,
gənc dövlətimizə yeni bir güc verəcək, onlar milliyyətçi, türkçü
olaraq yetişəcəkdir. Bizim Türkiyə ilə fevral ayında imzalamış
olduğumuz ikili müqavilədə, çox önəmli maddələr və proqramlar
mövcuddur. Sözü güdən maddə və proqramların bəziəri,
həyata keçirilməkdədir. Bu gün buna görə Milli Egitim Bakanlığına
çox minnətdar olduğumuzu bildirmək istəyirəm. 9-11
may tarixləri arasında (1993) Bakıda b ir sərgi açılmışdı. Bu
sərgi Türkiyədəki ögrənim sonucunda əldə etdikləri yeni
nəticələrdən təşkil edilmişdi. Bu sərgi Bakıda çox böyük maraq
oyandırdı. Sərginin keçirildiyi salon insanlarla dolu idi.
Gerçəkdən bu sərgi bizim Bakıda ən böyük maraq görən bir
sərgi olaraq qiymətləndirildi, sabah saat 10.00-da açılması
gərəkən sərgini ziyarət üçün insanlar sabah saat 08.00-dan
etibarən ziyarət üçün gözləyirdilər və axşama qədər sərgini
ziyarət edənlərin ardı-arası kəsilmirdi (159, s.13-14).
Azərbaycan – Türkiyə elmi-mədəni əlaqələri hər nə qədər
yüksələn xətlə inkişaf etsə də bu sahədə kifayət qədər problemlər
də vardır ki, tədricən bunların həllinə çalışılmalıdır. Bu
problemlər demək olar ki, iki ölkənin təhsil işçilərinin toplaşdıqları
bütün tədbirlərdə vurğulanmışdır. Türk dövlət və topluluqlarının
səkkizinci dostluq, qardaşlıq və əməkdaşlıq qurultayında
(2000, 24 -26 mart) bununla bağlı, ümumiyyətlə isə
Türkiyə Cümhuriyyəti ilə Türk Dünyasi Arasinda elm və təhsil
problemlərinə dair bir sıra qərarlar qəbul edilmişdir. Burada
qeyd edilmişdir ki, Türkiyə istər dövlət olaraq, istərsə də özəl
qurum və dərnəklər olaraq türk ölkələrində məktəblər açmaqdadırlar.
Ancaq bu həm yetərli deyildir, həm də həm də bəzi
problemlər doğurmaqdadır. Bu məktəblərin məqsədi missionerlik
fəaliyyətindən çox, uşaqlara həm Türkiyə türkcəsini öyrətmək,
həm də elmi və müasir bir bilgi ilə təmin olunmalarıdır.
Bundan başqa, müxtəlif təriqət və məzhəblərin görüşü ilə deyil,
laiq bir şəkildə öyrədilməlidir (157, s.237).