Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

264 Marek Białkowski
sygnatariuszach tej konwencji do przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej
i krajach EFTA (czyli Islandii, Lichtensteinie, Norwegii i Szwajcarii), co
jak się należy domyślać wiązało się z zamiarem przystąpienia Polski do Unii
Europejskiej. Ostateczna wersja tekstu jednak została podpisana dużo wcześniej,
a mianowicie 20 maja 1987 roku w Interlaken. Przyjęcie jej postanowień
do polskiego porządku prawnego nastąpiło do jej ratyfikacji, pełny tekst konwencji
WPT znajduje się w załączniku do protokołu ratyfikacyjnego
z 11 kwietnia 1998 roku (DzU 1998, nr 46, poz. 290 z zał.). W założeniu, konwencja
miała przyczynić się do uproszczenia procedur odpraw celnych przy
zastosowaniu formularza SAD, dzięki któremu cały przewóz towarów odbywa
się na podstawie jednego dokumentu, a formalności z tym związane, zostały
zredukowane do absolutnego minimum. Dzieje się tak dzięki opracowanemu
przez Komisję Europejską – Nowego Komputerowego Systemu Odprawy Tranzytowej
Towarów (ang. New Computerized Transit System) 6 .
Kolejna umowa międzynarodowa, która w swym założeniu miała przyczynić
się do uproszczeniu odprawy celnej w obrocie międzynarodowym, to konwencja
ATA. Jej treść sporządzono i wyłożono do podpisu w Brukseli 6 grudnia
1961 roku, natomiast sam proces ratyfikacyjny w Polsce został zakończony
18 czerwca 1969 roku (DzU 1969, nr 30, poz. 242 z zał., z późn. zm.). Założenia
tej konwencji są dosyć specyficzne i obejmują swym zakresem jedynie
pewną grupę towarów, które są wywożone czasowo z kraju pochodzenia. Ich
wywóz jest najczęściej dokonywany w celach wystawienniczych, bądź też reklamowych.
Warunkiem uczestniczenia w tej konwencji jest fakt, umożliwiający
wywóz towaru, jednak pod warunkiem, że nie będzie on przetworzony w żaden
inny sposób w kraju przeznaczenia. W przeciwnym razie zaistnieje tam
obowiązek uiszczenia stosowanych opłat celnych i podatkowych 7 .
Ostatnią z wymienionych regulacji międzynarodowych jest umowa ADR.
Jej pierwotny tekst powstał w 1957 roku i w zasadzie od tego czasu dokonano
w niej bardzo dużo zmian, wynikających ze zmieniających się warunków technicznych
zabezpieczeń w przewozie towarów niebezpiecznych. Liczba zmian
jakie zostały wprowadzone do jej treści, spowodowały konieczność przygotowania
i wprowadzenia tekstu jednolitego. Dzięki temu zabiegowi poprzednie
wersje umowy przestały obowiązywać, a w następstwie oświadczenia rządowe-
6
7
Ibidem, s. 191.
Ibidem, s. 202.