28.01.2015 Views

Zeszyt naukowy - całość - Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług

Zeszyt naukowy - całość - Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług

Zeszyt naukowy - całość - Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Relacje między CMR a prawem unijnym… 283<br />

W zakresie wykonywania wyroków sądów zagranicznych rozporządzenie<br />

przyjmuje zasadę, że orzeczenie zagraniczne nie może być przedmiotem kontroli<br />

merytorycznej (art. 36), a ponadto w sposób ścisły określa przypadki, w których<br />

można odmówić stwierdzenia wykonalności orzeczenia zagranicznego<br />

(art. art. 34, 35, 45 rozporządzenia). Jednocześnie przepis art. 35 ust. 3 rozporządzenia<br />

wyraźnie stanowi, że jurysdykcja sądu państwa członkowskiego pochodzenia<br />

nie może być przedmiotem ponownego badania, a przepisy dotyczące<br />

jurysdykcji nie należą do porządku publicznego w rozumieniu art. 34 pkt 1<br />

tego rozporządzenia. Oznacza to, że nie jest możliwe odmówienie stwierdzenia<br />

wykonalności orzeczenia zagranicznego, ze względu na naruszenie przepisów<br />

o jurysdykcji, na podstawie klauzuli porządku publicznego. Rozporządzenie,<br />

oprócz samych warunków wykonywania orzeczeń zagranicznych, reguluje także<br />

zasady postępowania (procedurę) w sprawach o stwierdzenie wykonalności.<br />

1. Normatywne ujęcie wzajemnej relacji między przepisami unijnymi dotyczącymi<br />

jurysdykcji i wykonywania wyroków a stosownymi przepisami konwencji<br />

szczególnych<br />

Wzajemna relacja między przepisami rozporządzenia i CMR określona jest<br />

postanowieniami art. 71 rozporządzenia. Przepis art. 71 ust. 1 stanowi, że: „niniejsze<br />

rozporządzenie nie narusza konwencji, których Państwa Członkowskie<br />

są stronami i które w sprawach szczególnych regulują jurysdykcję, uznawanie<br />

i wykonywanie orzeczeń”. Z postanowienia tego niewątpliwie wynika wola<br />

prawodawcy unijnego respektowania zasady autonomii prawa międzynarodowego,<br />

zasady uwzględniania specyficznego charakteru dziedzin, których dotyczą<br />

konwencje szczególne oraz zasady nienaruszania wcześniej zaciągniętych<br />

przez państwa członkowskie zobowiązań prawnomiędzynarodowych. Przytoczone<br />

wyżej postanowienie jest rozwinięte w kolejnym przepisie art. 71 ust. 2<br />

którego brzmienie jest następujące:<br />

„Celem zapewnienia jednolitej wykładni ust. 1 ustęp ten będzie stosowany<br />

w następujący sposób :<br />

a) niniejsze rozporządzenie nie wyłącza tego, aby sąd Państwa Członkowskiego,<br />

które jest stroną konwencji dotyczącej spraw szczególnych,<br />

oparł swoją jurysdykcję na takiej konwencji, i to także wówczas,<br />

jeżeli pozwany ma miejsce zamieszkania na terytorium Państwa

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!