Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

Problemy optymalizacji w przewozach przesyłek drobnych 69
łek, a pośrednio całości systemu. Decyzja o połączeniu lub nie, danej przesyłki
z innymi zależy od stosunku kosztów przewozu pośredniego i bezpośredniego
tej przesyłki. Pojawia się więc klasyczny problem optymalizacyjny: to, co jest
korzystne dla jednego elementu systemu nie musi być korzystne dla całości
systemu i odwrotnie. Kryterium oceny opłacalności podejmowanych decyzji
powinny być koszty przewozu, nie pojedynczych lecz wszystkich przesyłek.
Model ogólny kosztów funkcjonowania całego systemu może więc mieć
następującą postać:
K = K + K = K + ( K + K + K + K + Kodw ),
C
db
dp
db
dow
Tn
P
To
gdzie:
K – koszt całkowity,
C
K db – koszt dostaw bezpośrednich (z pominięciem systemu dystrybucji),
K – koszt dostaw pośrednich (za pośrednictwem terminali),
dp
K dow – koszt dowozu do terminalu nadania,
K – koszt terminalu nadania,
Tn
K P – koszt przewozu liniowego (między terminalem nadania a terminalem
odbioru),
K To – koszt terminalu odbioru,
K – koszt odwozu z terminalu nadania,
odw
który może być uszczegółowiony:
K
+
C
z
=
∑
m+
1
∑
i=
1
K
m
S
bQi
CPQA−
B(
m+
1)
* d +
i
∗d
z
∑
m+
1
A−B
S
Qm+
1, A
+
z
∑
m+
1
* d
K
m+
1, A
TBQm+
1
+
+
∑
m+
1
z
z
∑
m+
1
S
K
TAQm+
1
QB,
m+
1
+
* d
,
B,
m+
1
gdzie:
z – liczba wszystkich przesyłek,
m – liczba przesyłek wysyłanych transportem bezpośrednim,
m+1 – liczba przesyłek wysyłanych transportem pośrednim,
S – stawka za przewóz bezpośredni przesyłki Q
i
[zł/km],
bQ i