Časopis Maćicy Serbskeje 1885

Statistika hornjołužiskich Serbow pruskeho kralestwa. 117Nimo tutych chcu tu hišće někotre podawki, kotrež zhonich,z krótka naspomnić.W jenej wosadźe hižo wjacy lět faraŕ njedźiwajo na skóržbya próstwy staršich serbske paćeŕske dźěći jeno němski rozwučo¬waše, w šulach jeho dohladnistwu podatych so serbska rěč zahna,němscy wučerjo so postajachu a dźěćom so samo zakazowaše mjezsobu serbski rěčeć. Jena mać na tajke zakhadźowanje hóŕkesylzy płakaše, a jedyn nan rozrudźeny powědaše: „Hdyž prjedywječor sprócny wot twjerdeho dźěła z Mužakowskeje hole domojpřińdźech, zwjeselištaj mje mojej dźowcy spěwajo rjane serbskekěrluše, kotrež běštaj w šuli nawukłoj. Doniž pak mamy něm¬skeho wučerja, spěwaju němske spěwy, kotrež ja njerozumja. To¬hodla dźěch k našemu fararjej a jemu swoju zrudobu nad tymrozestajach, dostach pak wot njeho wotmołwjenje, zo njeje trjeba,zo dźěći w šuli serbske kěrluše wuknu, dokelž je hišće časa dosćpola njeho na paćeŕskej wučbje nawuknu a zo je z cyła dosć,hdyž móža serbski tej dwaj kěrlušej: „Ach poruč Bohu swěru— a — Čehodla so dyrbjał rudźić.“ Dale jedyn bur z tejestrony praješe: „Z nami wobkhadźuje so hórje dyžli z pohanami;za tych my kóžde lěto kollekty składujemy, zo by so jim Božesłowo we jich rěči připowědało. My pak smy wopušćeni; wonas so nichtó njestara!“ Skónčnje jako běchu wšě próstwy askóržby pola fararja a wučerjow podarmo, pósłachu serbscy staršipeticiju do Barlina na ministra kulta, a to činjachu tež Serbjaze susodneje wosady, kotrymž so próška lěpje njeńdźěše. *) Wonipisachu mjez druhim, zo „so we jich šulach ani słowčka serbskinjewuči, zo faraŕ žaneje serbskeje paćeŕskeje wučby njedźerži,haj, zo serbskim paćeŕskim dźěćom zakazuje, po konfirmaciji naserbske kemše khodźić, zo je tež njechaše serbski konfirmirować,zo jako sebi to starši skónčnje wot njeho wunuzowachu, dźěćipři tutej swjatočnosći ani tři artikle křesćanskeje wěry serbskisame prajić njemóžachu, dokelž nawukłe njeběchu, tak zo dyrbješeje jim faraŕ předprajeć“. Po přepytanju tutych skóržbow přez*) Hižo prjedy su Serbja zKlětnoho a Hermanec p. Rakec skóržbya próstwy w tej naležnosći do Lěhnicy na knježeŕstwo a do Barlina na mi¬nistra słali (přir. Imiš, Panslav. str. 109).