Časopis Maćicy Serbskeje 1885

182 M. Hórnik:třawa m. wša třawa. Ten ma cas domoj hyś m. ma cas domojhyś. Na to kónči Kucharski pěseń ze strofu: Ten ma cas wotlubki hyś, teke wona wot njogo; wot rědneje wjeliki cas, wotgrozneje dawno cas. Anton pak podawa hinaši kónc (hl. Časopis1881, str. 130).2. Gołubjašk ma běłu nožku. Smol. č. 64, hdźež praji,zo ma ju wot Jordana. Tón pak je ju wěsće z Časopisa čěskehomusea wupisał (kotrehož nastupacy lětnik potajkim Sm. njeměješe),dokelž sam w Delnjej Łužicy njebě. Tudy je pěseń runje tajka,jenož z wuwostawjenjom jenoho rjadka (Coga dejm śi za njendaś?) a z ćišćerskimi zmylkami.3. Teptana jo sćažcycka. Smol. 62. Tudy rěka rjadk 5lěpje: Wjacor jo chojźił na jgru k nam. Rjadk 8 atd.: Wšególcy Bukojske, kśěchu jogo łapat hyś a jogo zrubat hyś. Hu¬słyšała to jogo lubka we swojej nowej komorje, na swojej běłejpostoli. Lubka moja lubka, kak mogał ja domoj přijś? Ja kcuśi dobru radu daś, kcoš-li ty mě folgowaś . . . . Přiwězała jomujo přiwězała swoju šorcu bělonu (nic jako Smol. běłonu). Ho¬pasała atd. šlewjer bělony. Posłała jogo posłała po wodu pofryšnu. Wrótnik luby wrótnik mój, pušć mě to źowcyšćo! Pušćmě to źowcyšćo, daś mě wody holujo, teje wody stuźoneje. Kakejo to atd. Rjadk 46: zajuska m. zahuska. Posledni rjadk je:Ty dejš nět moja byś!4. Stoji tam lipa we tom dole. Smol. č. 15. Tudy je:Wona se chwějo tam a sem, ako ten wětrik na nju dujo . . . .přijś. Na lěto rože kwiśechu, luby z wójny dom njepřijźo. Źowčotam w gumnje ryjašo, luby se domoj porašo. Po tej goli zeleneja po tom polu wjasołem (to pola Smol. njeje). Carny se mantelzahobali, až jogo lubka njeznajašo. Bog śi spomogaj rědneźowčo! Co ty tudy sama ryjoš, co ty tudy tak tužna sy? Jo śitwoj nan abo twoja maś „grom“ abo śi luby twoj wotpowěźeł?Mě njej’ moj nan abo maś „grom“, tek njej’ mě moj luby wot¬powěźel, wcora južo jo sedym lět, ak moj luby jo do wojny jěł;hyšći se nižer njepora, teke zasej přijś njebuźo. Njewěŕ žgan,njewěŕ źowcyšćo, wón jo tam z drugeju zlubjony. Gaž ty tamněg(a) zasej přijźoš, připowěz jom’ wjele dobrego; daś wón tesłowa spomnijo, což smej sebě něg’ groniłej, wšykno smej z wě-