Časopis Maćicy Serbskeje 1885

Prěnja ćišćana zběrka serbskich ludowych pěsni. 183rom (m. zwěru, zwěromnje) měniłej. A njewěŕ žgan, njewěŕźowcyšćo; co? ga by ja ten samy był? Ja kśěł jan’ śi pospyto¬waś (m. huspytowaś), lěc ty niźi drugeg’ njamaš. Kak ga jadeju drugeg’ měś, gaž hutřoba stawnje wachujo, a wócy stawnjepłacotej, aby mój luby domoj šeł. Z tym je kónc, Smol. mahišće dwě strofje.5. Źowčo to chojźi po dworje. Smol. č. 33, kotrehožžórło je tu Lubjenski, je nimale jenajke. Rjadk 4 wuwostawja:Ten. Rjadk 6: Na swojom konju šymjelu. Rj. 9: Togo. Rj. 12ma wopak: We mojog’ nana nowu zagrodu. Njezwučena tudyforma „złotnych“ (m. złotych), kotraž so tež pola Smol. namaka,pokazuje na to same žórło, Lubjenskeho. Rj. 18: Krydnuła namarku (Smol. ma wopačnje: na markow, snadź njedorozymjene„jarmarkow“, jako naš genitiv: to sym hermanka dostał). Akojo jej rědny šenkował, wšym drugim naprjodk skupował.6. Maś to źowčo pleśašo. Smol. č. 84. Tudy rěka: Maśto źowčo pleśašo na kuždy zbožny źeń; tak cesto ak’ jo pleśašo,kuždy raz na njo šćokašo. Maś se jo rozgoriła (scil. až njokcolubeg’ wostawiś). Dała jo źowčo zatwariś atd. Lubego ja nje¬zabydnu (Smol. wopak: — dnju), dokulž až žywa budu. Moj lubyžgan mě w mysli ma a ja jogo w hutřobje. Zlětowałej stejzlětowałej dwa młodej gołubjaška, z husoka stej zlětowałej, znizka stej se sedowałej. Rjadk 22: Nad źowčoweju komorku.Co ty nama k mytu dajoš, až mej śi hokeńco hutwarimej, až tylubego hoglědajoš? Co ga jo mě lejdyr hoglědanje, gaž njejo krozgronjenju? Na to hnydom: Přijměłej stej se za rucku a wjadłejstej se na łucku, na tu lucku zelenu. Kwětaški stej tergałej, wě¬naški stej gotowałej, z lažka stej se zwózowałej, luboznje stej sehobjimałej na tej łucce zelenej. Smoleŕ ma lěpši a dospołniši kónc.7. Před Rědniškojc nowym dworom stoji ta lipa zelena.Sm. č. 185 (po Jord.) z třomi předkhadźacymi strofami. Za słowami„Wěrowana žona byś“ hakle slěduje: Swaśi te do jsy jěźechu,na zelenej górcy zastachu. Přašali su se přašali, źo ten Rědni¬škojc nowy dwor. Kcośo wy jen raźi wiźeś, kcomy wam jenpowěźeś a teke wam spokazaś. Swaśi te jědu ku dworu, źowčoběžy w nowu komoru. Muterka luba maś moja, hobarajśo (Smol.hobaraj) swatam do dworu. Kak ja jim debu hobaraś, gaž sy